Stile osservato

Stile osservato, stile antico, stile romano, stile obbligato, stile grave – terminy używane w literaturze muzycznej od początku XVII wieku na określenie stylu muzycznego charakterystycznego dla twórczości Palestriny i innych kompozytorów szkoły rzymskiej^[1][2][3]. Stile osservato oparty był na wirtuozowskiej technice kontrapunktycznej i cechował się powagą oraz surowością^[4]. W piśmiennictwie często wzmiankowany był razem z kontrastującymi z jego dostojeństwem stile concitato^[2] i stile rappresentativo^[3][1], będącymi wyznacznikami monodii akompaniowanej^[1].

Przypisy

1. Chodkowski 2006 ↓, s. 838.
2. Śledziński 1981 ↓, s. 939.
3. Kennedy 2013 ↓, s. 812.
4. Ekiert 2006 ↓, s. 443.

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
• Janusz Ekiert: Bliżej muzyki: encyklopedia. Warszawa: Muza SA, 2006. ISBN 978-83-7200-087-3.
• Michael Kennedy: The Oxford dictionary of music. Oksford: Oxford University Press, 2013. ISBN 978-0-19-957854-2.
• Mała encyklopedia muzyki. Stefan Śledziński (red.). Warszawa: PWN, 1981. ISBN 83-01-00958-6.

Encyklopedie internetowe (styl muzyczny):

• PWN: 3979788
• Britannica: art/stile-antico