Stratiomys longicornis | |||
(Scopoli, 1763) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Stratiomys longicornis | ||
Synonimy | |||
|
Stratiomys longicornis – gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1763 roku przez Giovanniego Antonio Scopoliego jako Hirtea longicornis[1].
Muchówka o ciele długości od 12 do 14 mm. Czułki ma czarne. Oczy cechuje brunatnoczarne owłosienie. U samca twarz jest czarna, zaś u samicy ma żółte plamy po bokach. Tarczka jest ubarwiona czarno z żółtą tylną krawędzią i żółtymi kolcami. Wierzch odwłoka jest błyszcząco czarny, pozbawiony plam czy przepasek. Spód odwłoka ma natomiast żółtą plamę nasadową oraz żółte tylne krawędzie sternitów[2].
Larwy zasiedlają wody słodkie jak i słonawe[2].
Owad palearktyczny, znany z prawie wszystkich krajów Europy[1], w Polsce pospolity. Na wschód sięga przez Kaukaz, Iran i Chiny po Japonię[2].