Streptococcus canis
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Streptococcus canis |
| Nazwa systematyczna | |
| Streptococcus canis | |
Streptococcus canis – paciorkowiec występujący głównie u psów i kotów. Należy do grupy G paciorkowców.
U zwierząt wywołuje choroby skóry oraz choroby układu rozrodczego, narządów rodnych, dróg moczowych, zapalenie gruczołu mlekowego (mastitis) oraz poronienia.
Znane są nieliczne zakażenia człowieka, które wywołały zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie otrzewnej, sepsę (posocznicę).
Występowanie S. canis u człowieka jest niedoszacowane z uwagi na fakt, że w większości badań wykonuje się jedynie określenia grupy G, do której należy S. canis oraz S. dysgalactiae.
Leczenie
[edytuj | edytuj kod]In vivo paciorkowiec ten wrażliwy jest na penicylinę benzylową, metycylinę, ampicylinę, wankomycynę oraz większość cefalosporyn, a także zwykle wrażliwy na makrolidy, fluorochinolony i linkozamidy. Występuje natomiast naturalna oporność na sulfonamidy, w tym także sulfametoksazol i trimetoprim. Czas leczenia jest zależny od klinicznej postaci infekcji i zwykle wynosi od 7 do 14 dni. W przypadku zapalenia gardła i migdałków zalecany czas leczenia to 10-14 dni[1].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sepsa u człowieka wywołana przez S. canis
- Opis przypadku. Artretyzm wywołany przez S. z grupy G. link.springer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-29)].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ernest Kuchar, Jak często występują zakażenia gardła i migdałków wywołane paciorkowcami grupy G? [online], Medycyna Praktyczna, 24 marca 2020 [dostęp 2020-03-25] (pol.).
