Suchorze

Suchorze

osada
Kościół parafialny pw. św. Jana Bosko
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	bytowski
Gmina	Trzebielino
Liczba ludności (2008)	664
Strefa numeracyjna	59
Kod pocztowy	77-233[2]
Tablice rejestracyjne	GBY
SIMC	0751887
Położenie na mapie gminy Trzebielino Suchorze
Położenie na mapie Polski Suchorze
Położenie na mapie województwa pomorskiego Suchorze
Położenie na mapie powiatu bytowskiego Suchorze
54°16′38″N 17°06′15″E/54,277222 17,104167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Suchorze (kaszb. Sëchòrzé, niem. Zuckers) – osada w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Trzebielino, przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 21 (Ustka–Miastko) z drogą wojewódzką nr 209. Miejscowość jest siedzibą sołectwa Suchorze w którego skład wchodzą również Moczydło, Uliszkowice i Zielin Górny.

Historia

Suchorze należało do rodu Massowów. Kolonizacja ziem należących do tego rodu rozpoczęła się w XIII-XIV wieku^[3]. Na początku XVII wieku tereny Pojezierza Bytowskiego były niepokojone przez wojska szwedzkie. Z powodu rabunków i kontrybucji miejscowi chłopi uciekali do lasów, a wsie pustoszały. Pastor z Cetynia opisywał ją wówczas w taki sposób: „Mieszka w niej 10 chłopów, z czego 6 gospodarstw jest pustych, ani stajni ani domów. Role i pola należące do wsi porosłe są częściowo lasem, a niektóre grunta piaskiem zaniosło”^[4]. Rozwój wsi nastąpił pod koniec XIX wieku gdy wybudowano obie szosy i zintensyfikowany został ruch drogowy. Niegdyś Suchorze słynęło z karczmy-zajazdu, chętnie odwiedzanego przez przejeżdżających tędy miastczan i bytowian^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Zabytki

• Pałac i dwór (2 poł. XIX w.)^[6]. Dwór piętrowy, dwuskrzydłowy, u zbiegu skrzydeł wieża z hełmem stożkowym^[7].

Przyroda

Miejscowość obfituje w pomniki przyrody. Rośną tu: lipa drobnolistna, jesion wyniosły oraz dęby szypułkowe^[8].

Zobacz też

• Suchorzew
• Kołczygłowy
• Trzebielino

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133152
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1234 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
3. Z. Boras: W okresie rozbicia feudalnego i pod rządami ostatnich Gryfitów. Poznań: 1971, s. 52–53, seria: Dzieje Ziemi Miasteckiej.
4. J. Sylwestrzak: Pojezierze Bytowskie Monografia geograficzno- ekonomiczna. Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Naukowe, s. 125.
5. Wieści Trzebielińskie. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)].
6. Polska Niezwykła- Suchorze.
7. PiotrP. Skurzyński PiotrP., Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 268, ISBN 978-83-7495-133-3 .
8. Bogactwo kulturowe i przyrodnicze wsi pomorskiej. Gdańsk: Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, s. 47.