Sutan Takdir Alisjahbana
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 lipca 1994 |
| Zawód, zajęcie |
pisarz, publicysta, językoznawca |
| Narodowość |
indonezyjska |
Sutan Takdir Alisjahbana (ur. 11 lutego 1908 w Tapanuli, zm. 17 lipca 1994 w Dżakarcie[1]) – indonezyjski pisarz, publicysta i językoznawca[2]. Odegrał znaczną rolę w ukształtowaniu indonezyjskiej polityki językowej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w Hollandsch-Inlandsche School w Bengkulu, a później studiował w holenderskiej szkole pedagogicznej (Kweekschool) w Bukit Tinggi (Sumatra Południowa). W latach 1931–1933 kontynuował kształcenie w Batawii (Hoofdakte Cursus) w celu uzyskania certyfikatu dyrektora szkoły. W 1937 r. wznowił studia, wstępując do szkoły prawniczej (Rechtshogeschool) w Bandungu[1].
Jako powieściopisarz debiutował utworem Tak Putus Dirundung Malang („Nieszczęście bez końca”), opublikowanym w 1929 r. Był współzałożyciełem pierwszego magazynu literackiego w języku indonezyjskim – „Poedjangga Baroe” („Nowy pisarz”)[1].
Podkreślał znaczenie wspólnego języka narodowego. Studiowanie prawa rozbudziło w nim zainteresowanie regułami i językiem[1]. W 1943 r. został sekretarzem Komisji Języka Indonezyjskiego (Komisi Bahasa Indonesia)[3]. W 1948 r. wydał Tatabahasa Baru Bahasa Indonesia, nowoczesny opis gramatyki indonezyjskiej. Publikacja ta znalazła zastosowanie w szkołach i stała się głównym podręcznikiem gramatycznym języka narodowego[1].
Piastował stanowiska na różnych uczelniach, w tym na Uniwersytecie Indonezyjskim (1946–1948), Uniwersytecie Andalas w Padang (1956–1958) i Universitas Nasional w Dżakarcie (1950–1958). Prowadził zajęcia z zakresu filozofii, literatury i kultury. Był jednym z założycieli Universitas Nasional (1949). W latach 1963–1968 kierował Katedrą Malaistyki na Uniwersytecie Malaya w Kuala Lumpur. Po powrocie do Indonezji w 1968 r. objął funkcję rektora Universitas Nasional[1].
W uznaniu zasług na rzecz badań nad językami i kulturami malajsko-polinezyjskimi został odznaczony indonezyjskim Medalem Honoru w dziedzinie kultury (1970). Przyznano mu także dwa doktoraty honorowe: Uniwersytetu Indonezyjskiego (1979) oraz Uniwersytetu Malaya (1987)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Florian Coulmas, Sutan Takdir Alisjahbana, [w:] Florian Coulmas, Guardians of Language: Twenty Voices Through History, Oxford: Oxford University Press, 2016, s. 259–273, DOI: 10.1093/acprof:oso/9780198736523.003.0019, ISBN 978-0-19-873652-3, ISBN 978-0-19-181864-6, OCLC 946770427 (ang.).
- ↑ Alisyahbana, Sutan Takdir, 1908-1994. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-30)]. (cz.).
- ↑ Burton Raffel (red.), The Development of Modern Indonesian Poetry, wyd. 2, Albany, NY: State University of New York Press, 1967, s. 33, ISBN 978-0-87395-024-4 (ang.).