Symphyotrichum Ness – rodzajroślin nasiennych z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje ok. 100 gatunków[3], przy czym do lat 90. XX wieku rośliny tu zaliczane były powszechnie włączane do rodzaju asterAster. Zasięg rodzaju obejmuje Amerykę Północną, Południową oraz środkową i wschodnią Azję[3]. Najbardziej zróżnicowany jest w Ameryce Północnej, gdzie występuje 76 gatunków[5]. W Polsce liczne gatunki i mieszańce z tego rodzaju są uprawiane, a 6 występuje też w naturze jako zdziczałe i zadomowione antropofity[6][7].
Liczne gatunki i ich mieszańce są uprawiane jako rośliny ozdobne, także w setkach odmian ozdobnych. Do najbardziej popularnych w uprawie należą: aster nowoangielskiS. novae-angliae, aster nowobelgijskiS. novi-belgii[5], aster karłowatyS. dumosum[6]. Lokalnie niektóre gatunki wykorzystywane są jako rośliny lecznicze[5].
Zebrane w koszyczki, a te z kolei zwykle w wiechowaty lub baldachogroniasty kwiatostan złożony. Okrywy koszyczków są wąskodzwonkowate do półkulistych, ich listki wyrastają zwykle w 3–7 rzędach, zwykle zielone na brzegu i jaśniejsze u nasady. Zewnętrzne w koszyczku kwiaty języczkowate o zwykle długim płatku, białym, niebieskim lub fioletowym. Wewnątrz koszyczka występują żółte kwiaty rurkowate, zwykle nieco fioletowe na szczytach łatek, łatki trójkątne, wzniesione lub rozpostarte[8].
Rodzaj Symphyotrichum należy do podplemienia Asterinae plemienia Astereae podrodziny Asteroideae w obrębie rodziny astrowatychAsteraceae[9][10].
Rośliny tu zaliczane były włączane do rodzaju asterAster w jego tradycyjnym, szerokim ujęciu (dominującym do lat 90. XX wieku). Podobieństwo morfologiczne okazało się jednak mylące, ponieważ spowodowało skupienie w jednym rodzaju gatunków często odlegle spokrewnionych[10]. Rodzaj Symphyotrichum wyodrębniony został na początku lat 90. XX wieku przez Nesoma, wraz z innymi rodzajami północnoamerykańskimi[11]. Analizy morfologiczne i molekularne wykazały, że rodzaj ten (i szereg innych wyodrębnionych z Aster) jest bliżej spokrewniony z takimi rodzajami północnoamerykańskimi jak nawłoćSolidago, konyzaConyza, przymiotnoErigeron niż z euroazjatyckimi astrami[12][10][11].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-04-26](ang.).
↑ abcZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 37-38, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑ abNesom G.L.. Review of the taxonomy of Aster sensu lato (Asteraceae: Astereae), emphasizing the New World species. „Phytologia”. 77, s. 141-297, 1994.
↑Nesom, G.L.. Taxonomic decisions at generic rank in tribe Astereae (Asteraceae) for the Global Compositae Database. „Phytoneuron”. 24, s. 1–6, 2020.
↑ abcdeWiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 33. ISBN 978-83-925110-5-2.