Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
szałwia judejska |
Nazwa systematyczna | |
Salvia judaica Boiss. Diagn. Pl. Orient. 12: 61 1853[3] |
Szałwia judejska (Salvia judaica Boiss.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Występuje w obszarze śródziemnomorskim[4].
Roślina efemeryczna, o wysokości 40–80 cm. Łodyga rozgałęziona, liście pojedyncze, obustronnie ogruczolone, brzegi blaszki ząbkowane. Kwiaty różowo-fioletowe, aromatyczne, wyrastające w okółku po 6–12. Kwitnie od kwietnia do czerwca[4][5].
Rośnie w zaroślach, na stepach i półpustyniach[4].
Według niektórych znawców roślin biblijnych kształt tradycyjnego, siedmioramiennego świecznika żydowskiego, zwanego menorą, wzorowany jest na rozgałęzieniach tego gatunku szałwii. Hebrajskie słowo mōrijjā(h) występuje zarówno w nazwie góry Moria, wymienionej w Księdze Rodzaju (22,2), jak i wzgórza Moria, na którym zbudowano Świątynię Jerozolimską. Zdaniem J. Maillata i S. Maillata jednak bardziej odpowiednim wzorem menory jest dziewanna synajska (Verbascum sinaiticum)[5].