Szczuroskoczki

Szczuroskoczki
Dipodomyinae
P. Gervais, 1853[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szczuroskoczek białostopy (Dipodomys ordii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

bobrokształtne

Rodzina

karłomyszowate

Podrodzina

szczuroskoczki

Typ nomenklatoryczny

Dipodomys J.E. Gray, 1841

Synonimy
Rodzaje

5 rodzajów (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Szczuroskoczki[5] (Dipodomyinae) – podrodzina ssaków z rodziny karłomyszowatych (Heteromyidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[6][7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[8][6][5]:

Opisano również rodzaje wymarłe[9]:

  1. Pisownia oryginalna.
  2. Typ nomenklatoryczny: Macrocolus Wagner, 1846 (= Dipodomys J.E. Gray, 1841).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b F.L.P. Gervais. Description ostéologique de l’Anomalurus, et remarques sur la classification naturelle des rongeurs. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Troisième série. 20, s. 245, 1853. (fr.). 
  2. J.F. von Brandt. Beiträge zur nähern Kenntniss der Säugethiere Russland’s. 5. Abhandlung: Unlersuchungen uber die craniologischen Entwickelungsstufen und die davon herzuleiteten Yerwandtschaften und Classificationen der Nager der Jetztzeit, mit besonderer Beziehung auf die Gattung Castor. 2. Theil: Craniologische Charakteristik der einzeluen Nagergruppen. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 6e série. Seconde partie. Sciences naturelles. 7 (2), s. 231, 1855. (niem.). 
  3. J.E. Gray. Synopsis of the Species of Saccomyinæ, or Pouched Mice, in the Collection of the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1868, s. 200, 1868. (ang.). 
  4. E. Coues. A critical review of the North American Saccomyidae. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 27 (2), s. 277, 1875. (ang.). 
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 216–218. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 300–304. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Dipodomyinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-08].
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  9. J.S. Zijlstra, Dipodomyinae Gervais, 1853, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-09-29] (ang.).
  10. J.X. Samuels, J.J. Calede & R.M. Hunt, Jr.. The earliest dipodomyine heteromyid in North America and the phylogenetic relationships of geomorph rodents. „PeerJ”. 11, s. e14693 (11), 2023. DOI: 10.7717/peerj.14693. (ang.). 
  11. A.E. Wood. Evolution and relationships of the heteromyid rodents with new forms from the Tertiary of western North America. „Annals of the Carnegie Museum”. 24, s. 118, 1935. (ang.). 
  12. M.R. Voorhies. A new genus and species of fossil kangaroo rat and its burrow. „Journal of Mammalogy”. 56 (1), s. 163, 1975. DOI: 10.2307/1379614. (ang.). 
  13. C.W. Hibbard. Notes on additional fauna of Edson Quarry of the Middle Pliocene of Kansas. „Transactions of the Kansas Academy of Science”. 42 (42), s. 458, 1939. JSTOR: 3625112. (ang.).