Gatunek występuje w Europie środkowej i zachodniej, w Skandynawii, w Danii i na Kaukazie. Ponadto występuje w Algierii oraz w zachodniej części Ameryki Północnej. W Polsce gatunek znajdowany na całym niżu oraz w niższych położeniach górskich[5].
Łodygi brązowe o długości 0,5-4 cm okryte są liśćmi o długości 2,5-3 mm. Liście mają kształt równowąskolancetowaty, są łódkowate i krótko zaostrzone na szczycie. Z brzegów i powierzchni liści wyrastają wielokomórkowe rozmnóżki o barwie zielonej (w młodości), później zmieniającej się w czerwonobrązową. Komórki blaszki liściowej o zgrubiałych błonach. W przekroju poprzecznym widoczne są brodawki o długości równej połowie szerokości komórki.
Roślina objęta jest w Polsce częściową ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 w sprawie ochrony gatunkowej roślin[6]. W latach 2004–2014 podlegała ochronie ścisłej[7].
Siedlisko szurpka porosłego w Polsce ujęte w systemie ochrony zagrożonych składników różnorodności biologicznej kontynentu europejskiego „Natura 2000”[8] to Doliny Erozyje Wysoczyzny Elbląskiej.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
↑B.B.GoffinetB.B., W.R.W.R.BuckW.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2015-06-01](ang.).
↑ abcBronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961, s. 32.
↑Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).
↑Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764).