Szymon Majewski
_(cropped).jpg) Szymon Majewski podczas XXV Pol’and’Rock Festival (2019) | |
| Imię i nazwisko |
Szymon Tadeusz Majewski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód |
prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk, dziennikarz, aktor |
| Współmałżonek |
Magdalena Majewska |
Szymon Tadeusz Majewski (ur. 1 czerwca 1967 w Warszawie) – polski dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk, showman oraz aktor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego dziadkiem był Ignacy Łyskanowski, kapitan Armii Krajowej[1]. Był wychowywany tylko przez matkę[2]. W młodości należał do 16. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego[3]. Jest absolwentem XXI LO w Warszawie[4]. Uczył się także w Szkole Policealnej Pracowników Socjalnych[5], z wykształcenia jest technikiem autoklawów medycznych z obsługą pieców sterylizacyjnych gazowych i parowych[6]. Po ukończeniu nauki w liceum trafił do zespołu Studio Kineo, w którym ćwiczył pantomimę[7].
Karierę w mediach rozpoczął w 1990 pracą w nowo powstającym Radiu Zet[8], z którym związany był przez kolejne 15 lat jako prowadzący programy: Czuj mózg[9], Sponton[10], Transmisja z Denver[11], Szymoniada Majewiada czy Grupa Szczepana[12]. W 1994 zadebiutował na szklanym ekranie występami w talk-show Wieczór z Alicją na antenie TVP[13], dla której następnie prowadził programy tj. Słów cięcie-gięcie i Sympatyczny program dla miłych ludzi (oba w TVP2)[14]. W latach 1998–1999 był gospodarzem programu Szymon mówi Show realizowanego dla Canal+[12].
W drugiej połowie lat 90. zadebiutował w rolach aktorskich, wcielając się w Mioducha w filmach Juliusza Machulskiego Kiler (1997) i Kiler-ów 2-óch (1999).
Odmówił prowadzenia programów Idol w Polsacie i Jestem jaki jestem w TVN[12]. W 2004 nawiązał współpracę z TVN, przez kolejne osiem lat prowadził programy: Mamy cię! (2004–2005), Szymon Majewski Show (2005–2011), HDw3D Telewision (2011) i Szymon na żywo (2012). W 2005 zagrał księcia w spektaklu telewizyjnym Kopciuszek w reżyserii Krystyny Jandy oraz odebrał Wiktora dla osobowości telewizyjnej. Również w 2005 premierę miała książka biograficzna Majewskiego „Spowiedź świra”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Agnieszkę Lesiak. W 2008 ukazała się reedycja książki – „Showman, czyli spowiedź świra”.
29 listopada 2012 zakończył współpracę z telewizją TVN, po czym 10 grudnia założył kanał na YouTube Szymon Majewski, na którym publikował m.in. vlogi. W latach 2012–2014 współprowadził poranny program Radia Eska Szymorning.
Latem 2014 powrócił na antenę Radia Zet[15], dla którego początkowo prowadził audycję PogoDyńka, następnie Bułka z Szymkiem i Nieporadnik małżeński, a od września 2015 do czerwca 2023 przeprowadzał wywiady z osobowościami medialnymi w programie Nie mam pytań[16]. We wrześniu 2023 zaczął prowadzić miniaudycję Szymon Majewski Szał[16].
W 2021 roku wraz z Joanną Kołaczkowską zaczął tworzyć podcast Mówi się[17].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty z Magdą, z którą ma dwoje dzieci: Zofię i Antoniego[5]. Jego kuzynem jest Michał Pol[18].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Kiler (1997) jako Mioduch
- Kiler-ów 2-óch (1999) jako Mioduch
- E=mc² (2002) jako dr Adam Kuczka, kolega Maksa Kądzielskiego na wydziale
- Superprodukcja (2002) jako prezenter telewizyjny
- Niania (2006) jako on sam odc. 33
Udział w reklamach
[edytuj | edytuj kod]- 2011–2014: kampania reklamowa PKO Banku Polskiego[19].
- 2016–2021: kampania reklamowa Plusa[20].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Wiktory 2004 w kategorii debiut „Odkrycie telewizyjne roku” (nominowany też w kategoriach „Prezenter lub spiker TV” i „Wiktor publiczności”)
- Fenomen „Przekroju” (2005)
- Telekamery 2006 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2006 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2007 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2007 w kategorii „Teleświr”
- Wiktor 2007 w kategorii „Twórca najlepszego programu telewizyjnego”
- MediaTory 2007 laureat AkumulaTORa
- Telekamery 2009 w kategorii „Osobowość w rozrywce”
- Świry 2009 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2010 Złota Telekamera za całokształt twórczości
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 28.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 63.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 23.
- ↑ a b MAGDA I SZYMON MAJEWSCY Małżeństwo? U nas jest coraz ciekawiej! [online], Kobieta.pl, 11 lipca 2011 [dostęp 2024-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-27].
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 139.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 34–35.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 76–77.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 85.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 94.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 100.
- ↑ a b c Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 114–115.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 103.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 107.
- ↑ Szymon Majewski wraca do Radia Zet! [online], gwiazdy.wp.pl, 14 lipca 2014 [dostęp 2019-04-29] (pol.).
- ↑ a b Audycja Szymona Majewskiego znika z Radia Zet. "Sam się oddelegowałem" [online], Teleshow, 4 września 2023 [dostęp 2024-09-13] (pol.).
- ↑ Mówi się [online], Spotify [dostęp 2023-05-27] (pol.).
- ↑ Twitter Michała Pola [online], Twitter [dostęp 2022-04-02] (pol.).
- ↑ Szymon Majewski skutecznie zmienia wizerunek PKO Banku Polskiego [online], PRNews.pl, 20 maja 2011 [dostęp 2024-02-28] (pol.).
- ↑ tw, Szymon Majewski z siatkarskimi chearleaderkami reklamuje rejestrowanie numerów na kartę w Plusie (wideo) [online], wirtualnemedia.pl, 15 lipca 2016 [dostęp 2016-07-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szymon Majewski, Agnieszka Lesiak: Spowiedź świra. Warszawa: Studio Książki, 2005. ISBN 83-923229-0-8.