Tabaré – poemat epicki Juana Zorrilli de San Martín, opublikowany po raz pierwszy w 1886[1], uważany za urugwajską epopeję narodową. Praca nad poematem zajęła autorowi siedem lat[2]. Utwór opowiada o miłości Indianina imieniem Tabaré i Hiszpanki Bianki. Składa się z sześciu pieśni[1]. Jest napisany głównie przy użyciu strofy czterowersowej. W szerszej perspektywie epos ukazuje los Indian z plemienia Charrúa, pokonanych przez konkwistadorów[3].