Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1920 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 czerwca 2002 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Tadeusz Józef Świcarz (ur. 5 czerwca 1920 w Warszawie, zm. 6 czerwca 2002 tamże) – polski piłkarz (napastnik) oraz hokeista. Reprezentant Polski w obu dyscyplinach.
Przez większość kariery był związany z klubami warszawskimi. Przed II wojną światową był zawodnikiem Skry i Ursusa. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie został piłkarzem Polonii i w 1946 wywalczył tytuł mistrza Polski. Grał także w Legii (1950–1951 i 1953), Śląsku Wrocław (1951 - wypożyczenie z Legii[1]) oraz Lotniku Warszawa (1951–1952, którego także był trenerem[2]). W reprezentacji debiutował 11 czerwca 1947 w meczu - pierwszym powojennym Polaków - z Norwegią, ostatni raz zagrał w 1949. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 5 oficjalnych spotkań.
Jako hokeista trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza kraju (z Legią). Grał w reprezentacji. Brał z nią udział w igrzyskach w Oslo.
Znany był pod pseudonimem Kostek. W niektórych publikacjach błędnie występuje pod imieniem Konstanty Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 49I-4-2)[3].