Cassida vittata | |||
Villers, 1789 | |||
Imago | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Cassida (Cassidulella) | ||
Gatunek |
tarczyk komosowy | ||
Synonimy | |||
|
Tarczyk komosowy[1] (Cassida vittata) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny tarczykowatych. Występuje w niemal całej Palearktyce. Żeruje na różnych roślinach z rodzin astrowatych, goździkowatych, pokrzywowatych i szarłatowatych.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1789 roku przez Charlesa Josepha De Villersa[2].
Chrząszcz o wydłużonym[3] ciele długości od 4,5 do 5,5 mm. U żywych osobników grzbietowa strona ciała ma tło barwy jaskrawozielonej lub żółtawej z parą srebrzyście opalizujących smug biegnących między drugimi a trzecimi rzędami pokryw. U okazów martwych i wysuszonych wierzch ciała staje się żółty, a smugi znikają[4]. Pokrywy są równomiernie wysklepione aż do listew krawędziowych[4]; ich boczne brzegi nie są rozpłaszczone, ale stromo opadające[3]. Od podobnego tarczyka złotosmugiego wyróżnia się tarczyk komosowy całkiem jasnymi lub tylko u podstawy przyciemnionymi udami[3][4] oraz delikatnymi bruzdami na czole. Stopy mają rozchylone, pozbawione ząbków przy nasadach pazurki wystające poza wieńce szczecinek na trzecich członach[4].
Owad ten zamieszkuje łąki, ugory, zarośla, miedze, przydroża, przytorza, ogrody i podobne siedliska[1]. Zarówno osobniki dorosłe jak i larwy tego tarczyka są polifagicznymi fitofagami. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się: marunę bezwonną i rumian polny z rodziny astrowatych, muchotrzew solniskowy i sporek polny z rodziny goździkowatych, pokrzywę zwyczajną z rodziny pokrzywowatych oraz komosę białą, komosę czerwonawą, łobodę oszczepowatą, łobodę solniskową, solanki, solirody i szpinak warzywny z rodziny szarłatowatych[5].
Jest to gatunek palearktyczny o szerokim rozsiedleniu[6], sięgający od Półwyspu Iberyjskiego i Afryki Północnej[7] po północne Indie, Chiny[8] i Koreę[3]. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Grecji, europejskich części Turcji i Rosji[7]. Występuje też na licznych wyspach Morza Śródziemnego (m.in. Baleary, Cypr, Cyklady, Sardynia, Sycylia, Korsyka, Kreta)[7]. W Polsce jest nierzadki[1].