Tarzymiechy Pierwsze
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
275[2] |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-375[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LKS |
| SIMC |
0889870[4] |
Położenie na mapie gminy Izbica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego  | |
 50°52′29″N 23°07′14″E/50,874722 23,120556[1]
| |
Tarzymiechy Pierwsze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Izbica[4][5].
Najstarsza pisana wiadomość o miejscowości pochodzi z 1419 roku i dotyczy zatwierdzenia nadania króla Władysława Jagiełły dla kościoła parafialnego w Krasnymstawie przez biskupa chełmskiego Jana Biskupca.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Izbica[6].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Starym Zamościu[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś po raz pierwszy wymieniana w 1419 roku jako „Tharszmechi”. W XV i XVI stuleciu była gniazdem szlacheckiego rodu Tarzymieskich, choć już w 1505 r. jej część należała do Zamoyskich. W następnych dziesięcioleciach stan posiadania Tarzymieskich kurczy się, zaś przybywa części należących do innych rodów. W 1578 było tu 5 działów: Bartłomieja i Jana Tarzymieskich (3 łany = 50, 4 ha), Marcelina i Stanisława Sarnickich (także 3 łany) oraz część Zamoyskich (1, 5 łana = 25, 2 ha)[8]. Od XVIII wieku należała do rodziny Mrozowickich herbu Prus III, w 1822 roku Ignacy Mrozowicki, starościc stęgwilski, wymienił Tarzymiechy, których wartość była wówczas oszacowana na kwotę 131 562 zł, na Podemszczyznę w powiecie lubaczowskim, z Elżbietą Feliksą Bełżecką herbu Jastrzębiec[9], która poślubiła w następnym roku Hipolita Józefa Augustyna Estkę herbu Estken. Hipolit Estko, w 1840 roku, założył w Tarzymiechach jedną z pierwszych cukrowni na terenie Lubelszczyzny[10].
W 1827 r. wieś liczyła 105 domów i 618 mieszkańców[11]. Natomiast spis z r. 1921 (wówczas w powiecie krasnostawskim) wykazywał 127 domów oraz 781 mieszkańców, w tym 2 Żydów[12].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Zachowane pozostałości z dawnych murowanych, neogotyckich zabudowań dworskich z połowy XIX w. (spichlerz i obora).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 139150
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2021. Liczba ludności w dniu 31 grudnia 2021
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1288 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-03].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-03].
- ↑ Wykaz sołtysów. Urząd Gminy Izbica. [dostęp 2018-07-17].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Bondyra 1993 ↓, s. wg indeksu.
- ↑ Archiwum Państwowe w Zamościu, HPK, syg. 128, Dokumenty, Ł; Księga główna, Dział drugi, s. 3.
- ↑ Bogdan Mardofel, Hipolit Estko (1800-1857) i fabryka cukru w Tarzymiechach. [w:] Studia z historii społeczno-gospodarczej, tom VII, s. 289 nn., 2010.
- ↑ Tarzymiechy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 219.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-02-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
