Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Tatev Chakhian (orm. Տաթև Չախեան; ur. 1 lipca 1992 w Erywaniu) – ormiańska poetka, tłumaczka, publicystka i artystka wizualna mieszkająca w Polsce.
Tatev Chakhian urodziła się 1 lipca 1992 roku w Erywaniu, w Armenii. Ukończyła antropologię kulturową na Państwowym Uniwersytecie w Erywaniu[1][2].
Laureatka Nagrody Literackiej Pierwszej Damy Armenii (2016) oraz Nagrody „Sahak Partew” (2015). W roku 2017 została jednym z laureatów Ostrołęckiego Konkursu Literackiego im. Dionizego Maliszewskiego, a w roku 2016 otrzymała nagrodę dwutygodnika „Gazeta Obywatelska”[1][3].
W roku 2016 wydała debiutancki tomik wierszy zatytułowany Dowód (nie)osobisty. W języku polskim ukazał się w tłumaczeniu Haika Howhannisjana i Pawła Sakowskiego[4][5]. W 2018 roku została nominowana do Europejskiej Nagrody Poety Wolności[6]. Wiersze Tatev Chakhian charakteryzuje lekkość wypowiedzi, wieloznaczne metafory, dwuznaczność i ciekawy koncept. W utworach często posługuje się porównaniami, które pozwalają jej dookreślać różne miejsca, zjawiska, uczucia i postawy. Wiersze poetki przełożono na angielski, niemiecki, polski, perski, rosyjski i opublikowano w wielu antologiach i czasopismach[7]. W 2019 roku prezentowała swoją twórczość podczas Festiwalu Literackiego im. Czesława Miłosza[8].
W swojej twórczości łączy poezję ze sztuką wizualną. Jej kolaże z papieru prezentowane były na wystawach w Armenii, Belgii i Polsce. Współpracuje z aktywistami miejskimi, rzeźbiarzami, filmowcami i muzykami. Jest redaktorką magazynu internetowego iranliter.com skupiającego się na prezentacji przekładów współczesnej poezji irańskiej, pracuje jako pedagog, redaktor i tłumacz[1]. Przetłumaczyła na język ormiański wiersze Wisławy Szymborskiej, Stanisława Barańczaka, Adama Zagajewskiego, Boba Dylana i Raymonda Carvera[9].
Tatev Chakhian mieszka i tworzy w Polsce[3].