Tatra T-101

Tatra T-101
Ilustracja
Replika samolotu Tatra T.101 z 2008 roku.
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Ringhoffer-Tatra. Moravskoslezská vozovka a.s. Studénka

Typ

samolot wielozadaniowy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

17 stycznia 1938

Lata produkcji

1937

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy, 4-cylindrowy „Tatra-100”

Moc

95 KM (71 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,00 m

Długość

6,62 m

Wysokość

2,15 m

Powierzchnia nośna

16,40 m2

Masa
Własna

500 kg

Startowa

1100 kg

Zapas paliwa

500 l + 35 l (w zapasowym zbiorniku)[1]

Osiągi
Prędkość maks.

215 km/h

Prędkość przelotowa

190 km/h

Pułap

7500 m

Zasięg

4500 km (maksymalny)
1200 km (praktyczny)

Dane operacyjne
Użytkownicy
 Czechosłowacja

Tatra T-100czechosłowacki samolot wielozadaniowyy z okresu okresu międzywojennego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1934 roku czechosłowacka firma Ringhoffer-Tatra. Moravskoslezská vozovka a.s. Studénka, dotychczas zajmująca się produkcją samochodów, rozpoczęła produkcję licencyjną samolotów brytyjskich Avro 626 (oznaczenie T-126)[2] i niemieckich Bücker Bü 131 Jungmann (oznaczenie T-131)[2]. Po doświadczeniach z produkcją samolotów na licencji w wytwórni rozpoczęto prace nad własna konstrukcją, która otrzymała oznaczenie T-001. W czasie jej budowy zrezygnowano jednak z niej, a zbudowane już elementy wykorzystano do budowany samolotu, który został oznaczony jako T-101. Był to samolot o konstrukcji dolnopłatu, jednosilnikowy, dwumiejscowy. Gotowy prototyp został oblatany 17 stycznia 1938 roku[3]. Samolot ten dopuszczony został do lotów i otrzymał oznaczenie OK-TAO i był poddawany szeregom prób, w czasie który pobił on cztery rekordy świata[3].

Pomimo dobrych wyników prób w locie, nie było zainteresowania tym samolotem. W związku z tym nie wyprodukowano dalszych samolotów tego typu. Na jego podstawie zbudowano natomiast serię 5 samolotów Tatra T-201 i prototyp samolotu Tatra T-301. Jednak już w 1939 roku po zajęciu Czech przez Niemcy, wytwórnia przestała budować samoloty.

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Tatra T-101 był używany tylko do lotów badawczych oraz pokazowych, odbywały się one od stycznia do maja 1938 roku. W dniu 15 marca 1938 roku samolot osiągnął pułap 6820 m, co było nieoficjalnym rekordem świata w kategorii III (samolot z silnikiem o pojemności 2-4 litra)[3]. Już następnego dnia 16 marca załoga Karela Brázdy i Jaroslav Valda podbiła ten rekord osiągając wysokość 7113 m, co było rekordem dla samolotów dwumiejscowych oraz jednomiejscowych[3]. Jednak już następnego dnia 17 marca Karel Brázda, lecąc samodzielnie ustanowił nowy rekord dla samolotów jednomiejscowych osiągając wysokość 7470 m[3].

W dniu 6 maja 1938 roku załoga Ján Ambruš i Vojtech Mătena w ramach przygotowania się do lotu długodystansowego wykonała lot o długości 2000 km, na trasie okrężnej Praga-Nové Venátky-Řip. W dniu 17 maja 1938 ta sama załoga wykonała 27 godziny lot bez lądowania z Pragi do Chartumu o długości 4340 km. Jest to do chwili obecnej rekord świata w kategorii samolotów z silnikiem o pojemności 2-4 l[3]. W sierpniu 1938 roku załoga w składzie Vladislav Krejčí – František Šenka zajęła II miejsce w kategorii IIA w zawodach lotniczych Malé dohody[3].

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Tatra T-101 był dolnopłat o konstrukcji mieszanej z klasycznym stałym podwoziem. Miał kabinę z siedzeniami umieszczonymi jeden za drugim. Skrzydła bez klap było o konstrukcji drewnianej, pokryty częściowo płótnem, częściowo sklejką. Konstrukcja kadłuba i ogona zespawane z rur stalowych i pokryte płótnem.

Kadłub wykonano ze spawanej konstrukcji rurowej. Dwumiejscowy kokpit był wyposażony w tablicę przyrządów tylko przed przednim siedzeniem, ale oba siedzenia były wyposażone w pełny układ kierowniczy. W przedniej części kadłuba za ścianą przeciwpożarową znajdował się główny zbiornik kadłuba o pojemności 1501, za tylnym siedzeniem znajdował się bagażnik i wyjmowany dodatkowy zbiornik na 35 litrów paliwa.

Skrzydło o konstrukcji całkowicie drewnianej. Dźwigar był dzielony, a jego środkowa część była zespawana z ramą kadłuba. Pokrycie ze sklejki kończyło się na belce pomocniczej, za którą skrzydło pokryto płótnem. Zbiorniki paliwa znajdowały się u nasady skrzydeł. Po dwa zbiorniki znajdowały się w każdej połowie skrzydła, we wnęce pomiędzy głównym dźwigarem a dźwigarem. Górne panele okładzinowe nad zbiornikami można było zdjąć, aby umożliwić dostęp do zbiorników. Konstrukcja ogonowa wykonana była z konstrukcji spawanej pokrytej płótnem.

Podwozie stałe w układzie klasycznego, posiadało amortyzatory na goleniach głównych, składające się ze stalowych resorów z amortyzatorami olejowymi. Golenie podwozia głównego były osłonięte. Koło czołowe miało blokadę, którą można było wyłączyć z kokpitu.

Napęd stanowił czterocylindrowy, chłodzony powietrzem silnik Tatra T-100. Silnik wyposażony był w dwa magnesy zapłonowe, rozrusznik mechaniczny do rozruchu ręcznego. korba z boku silnika, alternator, podwójną pompę paliwa i pompę oleju. Układ olejowy miał zbiornik oleju wewnątrz bloku silnika i silnik nie potrzebował dodatkowego zbiornika oleju.

Układ paliwowy składał się z jednego głównego zbiornika w kadłubie, ośmiu zbiorników w skrzydłach, pomocniczego wyjmowanego zbiornika. Łącznie zawierał 500 l paliwa i 35 l w dodatkowym zbiorniku.

Replika

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku dwaj bracia Ivo i Jiří Sklenář na podstawie dokumentacji technicznej samolotu Tatra T-101 zbudowali replikę tego samolotu[4]. W 2009 roku uzyskał on certyfikat lotniczy i otrzymał nr OK-TAO.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Václav Němeček: Československá letadla (I) (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 182. (cz.).
  2. a b Bill Gunston: World encyclopaedia of aircraft manufacturers. Annapolis: Naval Institute Press, 1993, s. 253. ISBN 1-55750-939-5. (ang.).
  3. a b c d e f g Ivo Sklenář, Jiří Sklenář. Rekordní Tatra T-101. „Letectví + kosmonautíka”. 15/93, s. 23/975-25/977, 22 lipiec 1993. Praga: Vydavatelství Magnet-Press, s.p.. ISSN 0024-1156. 
  4. *Ivo Sklenář, Jiří Sklenář. Tatra T-101 před nowym startem. „Letectví + kosmonautíka”. 16/93, s. 24/1044-25/1045, 5 sierpień 1993. Praga: Vydavatelství Magnet-Press, s.p.. ISSN 0024-1156. (cz.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ivo Sklenář, Jiří Sklenář. Rekordní Tatra T-101. „Letectví + kosmonautíka”. 15/93, s. 23/975-25/977, 22 lipiec 1993. Praga: Vydavatelství Magnet-Press, s.p.. ISSN 0024-1156. (cz.). 
  • Václav Němeček: Československá letadla (I) (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 182, 262-263. (cz.).
  • Bill Gunston: World encyclopaedia of aircraft manufacturers. Annapolis: Naval Institute Press, 1993, s. 253. ISBN 1-55750-939-5. (ang.).