Replika samolotu Tatra T.101 z 2008 roku. | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
samolot wielozadaniowy |
Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
17 stycznia 1938 |
Lata produkcji |
1937 |
Liczba egz. |
1 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik rzędowy, 4-cylindrowy „Tatra-100” |
Moc |
95 KM (71 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
13,00 m |
Długość |
6,62 m |
Wysokość |
2,15 m |
Powierzchnia nośna |
16,40 m2 |
Masa | |
Własna |
500 kg |
Startowa |
1100 kg |
Zapas paliwa |
500 l + 35 l (w zapasowym zbiorniku)[1] |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
215 km/h |
Prędkość przelotowa |
190 km/h |
Pułap |
7500 m |
Zasięg |
4500 km (maksymalny) |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
![]() |
Tatra T-100 – czechosłowacki samolot wielozadaniowyy z okresu okresu międzywojennego.
W 1934 roku czechosłowacka firma Ringhoffer-Tatra. Moravskoslezská vozovka a.s. Studénka, dotychczas zajmująca się produkcją samochodów, rozpoczęła produkcję licencyjną samolotów brytyjskich Avro 626 (oznaczenie T-126)[2] i niemieckich Bücker Bü 131 Jungmann (oznaczenie T-131)[2]. Po doświadczeniach z produkcją samolotów na licencji w wytwórni rozpoczęto prace nad własna konstrukcją, która otrzymała oznaczenie T-001. W czasie jej budowy zrezygnowano jednak z niej, a zbudowane już elementy wykorzystano do budowany samolotu, który został oznaczony jako T-101. Był to samolot o konstrukcji dolnopłatu, jednosilnikowy, dwumiejscowy. Gotowy prototyp został oblatany 17 stycznia 1938 roku[3]. Samolot ten dopuszczony został do lotów i otrzymał oznaczenie OK-TAO i był poddawany szeregom prób, w czasie który pobił on cztery rekordy świata[3].
Pomimo dobrych wyników prób w locie, nie było zainteresowania tym samolotem. W związku z tym nie wyprodukowano dalszych samolotów tego typu. Na jego podstawie zbudowano natomiast serię 5 samolotów Tatra T-201 i prototyp samolotu Tatra T-301. Jednak już w 1939 roku po zajęciu Czech przez Niemcy, wytwórnia przestała budować samoloty.
Samolot Tatra T-101 był używany tylko do lotów badawczych oraz pokazowych, odbywały się one od stycznia do maja 1938 roku. W dniu 15 marca 1938 roku samolot osiągnął pułap 6820 m, co było nieoficjalnym rekordem świata w kategorii III (samolot z silnikiem o pojemności 2-4 litra)[3]. Już następnego dnia 16 marca załoga Karela Brázdy i Jaroslav Valda podbiła ten rekord osiągając wysokość 7113 m, co było rekordem dla samolotów dwumiejscowych oraz jednomiejscowych[3]. Jednak już następnego dnia 17 marca Karel Brázda, lecąc samodzielnie ustanowił nowy rekord dla samolotów jednomiejscowych osiągając wysokość 7470 m[3].
W dniu 6 maja 1938 roku załoga Ján Ambruš i Vojtech Mătena w ramach przygotowania się do lotu długodystansowego wykonała lot o długości 2000 km, na trasie okrężnej Praga-Nové Venátky-Řip. W dniu 17 maja 1938 ta sama załoga wykonała 27 godziny lot bez lądowania z Pragi do Chartumu o długości 4340 km. Jest to do chwili obecnej rekord świata w kategorii samolotów z silnikiem o pojemności 2-4 l[3]. W sierpniu 1938 roku załoga w składzie Vladislav Krejčí – František Šenka zajęła II miejsce w kategorii IIA w zawodach lotniczych Malé dohody[3].
Samolot Tatra T-101 był dolnopłat o konstrukcji mieszanej z klasycznym stałym podwoziem. Miał kabinę z siedzeniami umieszczonymi jeden za drugim. Skrzydła bez klap było o konstrukcji drewnianej, pokryty częściowo płótnem, częściowo sklejką. Konstrukcja kadłuba i ogona zespawane z rur stalowych i pokryte płótnem.
Kadłub wykonano ze spawanej konstrukcji rurowej. Dwumiejscowy kokpit był wyposażony w tablicę przyrządów tylko przed przednim siedzeniem, ale oba siedzenia były wyposażone w pełny układ kierowniczy. W przedniej części kadłuba za ścianą przeciwpożarową znajdował się główny zbiornik kadłuba o pojemności 1501, za tylnym siedzeniem znajdował się bagażnik i wyjmowany dodatkowy zbiornik na 35 litrów paliwa.
Skrzydło o konstrukcji całkowicie drewnianej. Dźwigar był dzielony, a jego środkowa część była zespawana z ramą kadłuba. Pokrycie ze sklejki kończyło się na belce pomocniczej, za którą skrzydło pokryto płótnem. Zbiorniki paliwa znajdowały się u nasady skrzydeł. Po dwa zbiorniki znajdowały się w każdej połowie skrzydła, we wnęce pomiędzy głównym dźwigarem a dźwigarem. Górne panele okładzinowe nad zbiornikami można było zdjąć, aby umożliwić dostęp do zbiorników. Konstrukcja ogonowa wykonana była z konstrukcji spawanej pokrytej płótnem.
Podwozie stałe w układzie klasycznego, posiadało amortyzatory na goleniach głównych, składające się ze stalowych resorów z amortyzatorami olejowymi. Golenie podwozia głównego były osłonięte. Koło czołowe miało blokadę, którą można było wyłączyć z kokpitu.
Napęd stanowił czterocylindrowy, chłodzony powietrzem silnik Tatra T-100. Silnik wyposażony był w dwa magnesy zapłonowe, rozrusznik mechaniczny do rozruchu ręcznego. korba z boku silnika, alternator, podwójną pompę paliwa i pompę oleju. Układ olejowy miał zbiornik oleju wewnątrz bloku silnika i silnik nie potrzebował dodatkowego zbiornika oleju.
Układ paliwowy składał się z jednego głównego zbiornika w kadłubie, ośmiu zbiorników w skrzydłach, pomocniczego wyjmowanego zbiornika. Łącznie zawierał 500 l paliwa i 35 l w dodatkowym zbiorniku.
W 2008 roku dwaj bracia Ivo i Jiří Sklenář na podstawie dokumentacji technicznej samolotu Tatra T-101 zbudowali replikę tego samolotu[4]. W 2009 roku uzyskał on certyfikat lotniczy i otrzymał nr OK-TAO.