Tenidium

Tenidium[1] (łac. taenidium, l.mn. taenidia) – chitynowe zgrubienie występujące w ścianach dróg oddechowych owadów.

Tenidia mogą mieć formę pierścieniową lub spiralną[2]. W ścianach tchawek są grube i pokryte woskiem, zaś w ściankach tracheoli cienkie i pozbawione wosku[3]. Pełnią one funkcję wzmacniającą[2], chroniąc tchawki i tracheole przed zapadaniem się podczas obniżania się ciśnienia wewnętrznego[3]. Szczegóły kształtu tenidiów różnią się między taksonami, jak i między różnymi odcinkami dróg oddechowych tego samego organizmu[4]. Redukcja lub całkowity zanik tenidiów charakteryzuje towarzyszące mięśniom skrzydeł owadów dobrze latających worki powietrzne[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Razowski: Słownik morfologii owadów. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 243. ISBN 83-01-12119-X.
  2. a b Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2017, s. 902.
  3. a b c Paweł Migula. Podstawy fizjologii owadów. „Skrypty Uniwersytetu Śląskiego”. 453, s. 28, 1990. Katowice: Uniwersytet Śląski. ISSN 0239-6432. 
  4. P.J. Mill, Tracheae and Tracheoles, [w:] Frederick W. Harrison Michael Locke (red.), Microscopic Anatomy of Invertebrates Volume 11A, Wiley-Liss, 1998, s. 303–336.