Data i miejsce urodzenia |
26 września 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 2003 |
Zawód, zajęcie |
dziennikarka, redaktorka |
Teresa Stanisławska-Adamczewska (ur. 26 września 1924 w Wielkopolsce, zm. 16 grudnia 2003 w Krakowie) – polska dziennikarka, w latach 1955–1982 redaktorka naczelna „Echa Krakowa”.
Urodziła się w 26 września 1924 w Wielkopolsce[1][2]. Swoje życie związała z Krakowem. Była dziennikarką, w 1955 została redaktorką naczelną popołudniówki „Echo Krakowa”, która pod jej rządami stała się najpopularniejszą gazetą tego miasta[3]. Opublikowała wiele tekstów poświęconych życiu kulturalnemu miasta, w tym Piwnicy pod Baranami. Z gazety odeszła w 1982[4].
W 1973 otrzymała Nagrodę Miasta Krakowa[5].
Była wychowawcą wielu pokoleń reporterów i dziennikarzy, takich jak: Jadwiga Rubiś, Ewa Smęder, Zbigniew Święch, Andrzej Urbańczyk[3][4].
W 1989 wraz z Edwardem Chudzińskim opracowała antologię Cudzym zdaniem: poglądy, refleksje, aforyzmy, opatrzoną ilustracjami Szymona Kobylińskiego[2]. Wraz z mężem Janem Adamczewskim (1923–1997) była autorką książki Kraków, ulica imienia... – spisu biogramów patronów krakowskich ulic (I wydanie – 2000, kolejne 2015 i 2016)[2].
Zmarła 16 grudnia 2003, a 23 grudnia została pochowana w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim[3], kwatera LXIXPASB, rząd 2, miejsce 11[1].
Była żoną pisarza i publicysty Jana Adamczewskiego[4].