Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Współpracownicy | |
Rico Rodriguez Dick Cuthell | |
Strona internetowa |
The Selecter – brytyjski zespół ska, reprezentant sceny 2 Tone. Powstał w 1979 roku w Coventry w Anglii.
Znakiem rozpoznawczym zespołu jest jedyny w swoim rodzaju ekspresyjny śpiew czarnoskórej wokalistki Pauline Black (właściwie Pauline Vickers). Innym charakterystyczną cechą jest brak instrumentów dętych w podstawowym składzie. Obok niej ważną postacią był Neol Davies – gitarzysta i kompozytor większości materiału. Poza nimi w klasycznym składzie grali: Compton Amanor – gitara, Charley Anderson – bass, Charley "H" Bembridge – perkusja, Desmond Brown – klawisze, Arthur "Gaps" Hendrickson – wokal. Zespół zadebiutował w lipcu 1979 roku singlem z utworem "The Selecter" (na drugiej stronie "Gangsters" The Specials) w wytwórni 2 Tone Records, który wspiął się na 6 miejsce brytyjskiej listy przebojów. Pierwszy album "Too Much Presure" z 1980 roku to jedna ze sztandarowych pozycji "ery" 2 Tone. Utwory takie jak "Three Minute Hero", "Everyday" (Norman Petty, Glen Hardin), "Missing Words", "Street Feeling", "Too Much Pressure", "Murder" (Leon & Owen), "Out On The Streets", "Carry Go Bring Come" (Justin Hinds) czy temat z filmów o agencie 007 "James Bond" (Monty Norman) ze względu na swą popularność do dziś są elementem programu koncertowego. Zespół zyskał dużą popularność, album osiągnął piąte miejsce listy bestselerów. Ten okres ich twórczości jest przedstawiony w filmie dokumentującym trasę koncertową 2 Tone Rec. "Dance Craze". W 1980 roku z grupą rozstał się Anderson i Brown, a ich miejsce zajęli James Mackie na organach Hammonda i Adam Williams na gitarze basowej. W tym samym roku nagrali album dla wytwórni Chrysalis – "Celebrate The Bullet". Utwory z tej płyty charakteryzują się znacznie wolniejszym tempem, bliższe są reggae niż ska. Zespół rozpadł się w 1982 roku. Paulina oddała się pracy w telewizji i teatrze.
W 1991 roku zespół się reaktywował. Z pierwotnego składu obok wokalistki pojawiają się Noel Davies oraz Arthur "Gaps" Hendrickson. Poza nimi grali Martin Stewart (klawisze), Nicky Welsh (bas) oraz Perry Melius (perkusja) – wszyscy grali wcześniej w Bad Manners. W 1992 roku wydali album koncertowy "Out On The Streets". Jest to album z największymi przebojami zespołu, zawiera wszystkie klasyczne numery z repertuaru grupy. Uznaje się ją za jedną z najlepszych płyt koncertowych w historii muzyki ska. Skład zespołu zmienił się, odeszli Davies i "Gaps". W różnych konfiguracjach personalnych (z Pauliną na wokalu) nagrali kilka albumów [m.in. "The Happy Album" (1994), "Pucker!" (1995), "Cruel Britannia" (1998), "Real To Reel" (2003)]. Grupa jest nadal aktywna, można zobaczyć ją na licznych koncertach i festiwalach ska.