Thunia alba | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj |
Thunia |
Nazwa systematyczna | |
Thunia Rchb.f. Bot. Zeitung (Berlin) 10: 764 (1852)[3] |
Thunia – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje 5 gatunków, występujących w Azji Południowo-Wschodniej: w południowo-centralnych Chinach, w Tybecie, indyjskiej prowincji Asam, Nepalu, Mjanmie, na Andamanach, w Tajlandii, Wietnamie oraz na Półwyspie Malajskim. Rośliny są epifitami lub litofitami rosnącymi w lasach na wysokościach od około 180 m do 2350 m n.p.m.[4]
Pędy kępiasto skupione. Kwiatostany rozgałęzione, z kilkoma kwiatami. Kwiaty duże i efektowne, nie otwierające się do końca i szybko opadające. Warżka w kształcie trąbki, zalążnia cylindryczna. Kwiaty posiadają cztery pyłkowiny[4].
Rodzaj sklasyfikowany do podplemienia Coelogyninae w plemieniu Arethuseae, podrodzina epidendronowe (Epidendroideae), rodzina storczykowate (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[5][6][7].