Thunya Sukcharoen

Thunya Sukcharoen
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1997
Chon Buri

Wzrost

150 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Tajlandia
Mistrzostwa świata
złoto Taszkent 2021 do 45 kg
srebro Anaheim 2017 do 48 kg
Igrzyska azjatyckie
brąz Dżakarta 2018 do 48 kg
Mistrzostwa Azji
złoto Aszchabad 2017 do 48 kg

Thunya Sukcharoen (taj. ธัญญ่า สุขเจริญ; ur. 21 kwietnia 1997 w Chon Buri)[1] – tajska sztangistka, mistrzyni świata.

W 2013 roku została brązową medalistką młodzieżowych mistrzostw świata w wadze do 48 kg z wynikiem 162 kg (71+91)[2] oraz srebrną medalistką młodzieżowych igrzysk azjatyckich w tej samej wadze z wynikiem 160 kg (70+90)[3]. W 2016 roku wywalczyła złoty medal juniorskich mistrzostw świata w wadze do 48 kg z wynikiem 194 kg (86+108)[4] i juniorskich mistrzostw Azji z wynikiem 181 kg (80+101)[5].

W 2017 roku ponownie zdobyła złoto juniorskich mistrzostw świata i Azji, tym razem uzyskując wyniki odpowiednio 179 kg (82+97)[6] i 180 kg (81+99)[7], a także została mistrzynią Azji z wynikiem 190 kg (84+106)[8][9] i wicemistrzynią świata z wynikiem 193 kg (86+107)[10]. W 2018 roku została brązową medalistką igrzysk azjatyckich w wadze do 48 kg z wynikiem 189 kg (87+102)[11]. W 2019 została przyłapana na dopingu, w wyniku tej afery straciła złoty medal mistrzostw świata wywalczony rok wcześniej w Aszchabadzie[12][13][14].

W 2021 na mistrzostwach świata uzyskała w dwuboju wynik 172 kg i otrzymała złoty medal[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Thunya Sukcharoen. asiangames2018.id. [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-03)]. (ang.).
  2. ↑ 2013 IWF Youth World Championships. iwf.net, 2013-04-13. s. 13 (18). [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  3. ↑ 2013 Youth Asian Games – Weightlifting – Women's 48kg. nanjing2013.org, 2013-08-17. [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-03)]. (ang.).
  4. ↑ 2016 IWF Junior World Championships. iwf.net, 2016-07-02. s. 10 (16). [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  5. ↑ จอมพลังดาวรุ่งไทยประเดิม 7 ทอง ศึกยกเหล็กเยาวชนเอเชีย 2016. thairath.co.th, 2016-11-12. [dostęp 2018-11-18]. (taj.).
  6. ↑ 2017 IWF Junior World Championships. iwf.net, 2017-06-23. s. 10 (15). [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-14)]. (ang.).
  7. ↑ 19th Asian Youth, 24th Junior Women's, 31st Junior Men's Weightlifting Championships – Junior Women 48kg. awfederation.com, 2017-07-24. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  8. ↑ Senior Asian Weightlifting Championships 2017: Results Day 1. ashgabat2017.com, 2017-04-23. [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)]. (ang.).
  9. ↑ Asian Weightlifting Championship starts in the Martial Arts Complex of the Olympic village. tdh.gov.tm, 2017-04-23. [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-19)]. (ang.).
  10. ↑ 2017 IWF World Championships. iwf.net, 2017-12-05. s. 10 (17). [dostęp 2018-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-12)]. (ang.).
  11. ↑ Weightlifter delivers N. Korea's 1st gold. yna.co.kr, 2018-08-20. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
  12. ↑ 2018 IWF World Championships. iwf.net, 2018-11-14. s. 10 (16). [dostęp 2021-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-19)]. (ang.).
  13. ↑ 2018 IWF World Championships Results. iwf.sport. [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
  14. ↑ Olympic champion among 4 Thai weightlifters to test positive. sports.yahoo.com, 2019-01-23. [dostęp 2021-12-20]. (ang.).
  15. ↑ IWF World Championships Tashkent 2021 Results Book. iwf.sport, 2021-12-17. s. 4. [dostęp 2021-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-17)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]