Tiffany Zahorski

Tiffany Zahorski
Ilustracja
Tiffany Zahorski i Jonathan Guerreiro (2018)
Reprezentacja

 Rosja
FSR (MŚ 2021)
OAR (ZIO 2018)
 Francja
 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1994
Londyn

Wzrost

172 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Jonathan Guerreiro
Poprzednio:
Alexis Miart (FRA)
Paul Fieret (FRA)

Trener

Swietłana Aleksiejewa, Jelena Kustarowa, Olga Riabinina
Poprzednio:
Oleg Wołkow, Aleksandr Żulin, Romain Haguenauer, Muriel Zazoui, Olivier Schoenfelder, Jimmy Young, Bohdan Zahorski

Klub

Szkoła Sportowa nr 2 Moskwa

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

188,45
Mistrzostwa świata 2021

Taniec rytmiczny

75,58
Mistrzostwa świata 2021

Taniec dowolny

112,93
Mistrzostwa Europy 2020

Multimedia w Wikimedia Commons

Tiffany Anastasia Zahorski, ros. Тиффани Анастасия Загорски Tiffani Anastasija Zagorski (ur. 16 sierpnia 1994 w Londynie) – angielsko-rosyjska łyżwiarka figurowa pochodzenia polskiego reprezentująca Rosję, startująca w parach tanecznych z Jonathanem Guerreiro. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w Pjongczangu (2018), medalistka zawodów z cyklu Grand Prix i Challenger Series, wicemistrzyni Rosji (2021) i brązowa medalistka mistrzostw Francji (2012).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Tiffany Zahorski urodziła się w rodzinie Alison i Bohdana (ur. ok. 1952–2010) Zahorskich. Jej ojciec był trenerem łyżwiarskim pracującym na lodowisku Queens Ice Skating w Londynie[1]. Z kolei jej matka Alison pracowała jako analityk biznesowy spółek giełdowych, a od 2007 roku jako nauczyciel języka angielskiego w biznesie na uniwersytecie w Lyonie[2].

Gdy Tiffany miała dwa lata jej rodzina przeniosła się do Cardiff, gdzie uczyła się podstaw jazdy na łyżwach pod okiem ojca Bohdana. W wieku 10 lat przeniosła się do Sheffield, gdzie zaczęła trenować regularnie z profesjonalnymi trenerami. Przez kolejne trzy lata występowała w indywidualnym tańcu na lodzie (ang. Solo Ice Dance) i zdobywała medale w tej konkurencji[3].

W wieku 13 lat przeprowadziła się z matką do Lyonu. Została przyjęta do grupy szkoleniowej Muriel Zazoui i Romaina Haguenauera. W kwietniu 2008 roku została złotą medalistką Francji w indywidualnym tańcu na lodzie w kategorii Novice[3].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]
Zahorski i Miart na zawodach Junior Grand Prix w Ostrawie

Jej pierwszym partnerem sportowym w parach tanecznych był Paul Fieret, ale para nie zadebiutowała w oficjalnych zawodach[4]. W sezonie 2009/2010 zaczęła reprezentować Francję z kolejnym partnerem, Alexisem Miartem[5]. Wspólnie zadebiutowali na mistrzostwach Europy 2012, gdzie nie zakwalifikowali się do tańca dowolnego[6]. Krótko po tym Zahorski i Miart rozstali się, a Tiffany zaczęła szukać nowego partnera, najpierw we Francji, a potem w innych państwach. W międzyczasie próbowała wrócić do treningów z Miartem, ale po raz kolejny postanowili zakończyć współpracę[5].

Dopiero w kwietniu 2014 roku Tiffany miała pierwsze treningi próbne w Moskwie z australijskim łyżwiarzem figurowym rosyjsko-portugalskiego pochodzenia, Jonathanem Guerreiro. Oficjalnie zostali parą na lodzie w czerwcu 2014 roku i zdecydowali się na reprezentowanie Rosji oraz rozpoczęcie treningów u Aleksandra Żulina. Jednak Francuska Federacja Sportów Lodowych początkowo nie chciała wydać Zahorskiej pozwolenia na reprezentowanie innego kraju. Wsparcie w załatwieniu pozwolenia okazała Rosyjska Federacja Łyżwiarstwa Figurowego, a w międzyczasie Tiffany wystąpiła o rosyjskie obywatelstwo ze względu na fakt, że jej dziadek urodził się w Moskwie. Guerreiro, którego matka Swietłana Liapnina jest Rosjanką, posiadał już rosyjskie obywatelstwo i wspierał Zahorską w nauce języka rosyjskiego[5]. Sam proces oczekiwania na pozwolenie od francuskiej federacji, której Zahorski nie reprezentowała w tamtym czasie już przez ponad półtora roku był skomplikowany i wykluczał parę z rywalizacji nawet w lokalnych, rosyjskich zawodach[7]. Po latach Zahorski i Guerreiro wyznali, że mieli propozycje reprezentowania Azerbejdżanu, Anglii i Australii, ale zdecydowali się na Rosję, gdyż łyżwiarstwo figurowe jest tam dyscypliną na najwyższym poziomie[8].

W sezonie 2014/2015 Zahorski i Guerreiro zadebiutowali piątym miejscem w mistrzostwach Rosji. W kolejnym sezonie, w oczekiwaniu na wydanie przez francuską federację (FFSG) pozwolenia na reprezentowanie Rosji dla Zahorskiej, para nie mogła występować w zawodach w pierwszej części sezonu. Pozwolenie na reprezentowanie Rosji otrzymała w październiku 2015 roku[9]. Ich pierwszym międzynarodowym występem były zawody Santa Claus Cup 2015, gdzie zwyciężyli. Następnie po raz kolejny zajęli piątą lokatę na mistrzostwach Rosji[10].

Sezon 2016/2017 rozpoczęli od trzech medali w zawodach z cyklu Challenger Series. Zdobyli brąz w Memoriale Ondreja Nepeli i Finlandii Trophy oraz srebro w Warsaw Cup. Następnie zajęli piątą lokatę w rosyjskich zawodach z cyklu Grand Prix, Rostelecom Cup 2016 i zakończyli sezon tą samą pozycją w mistrzostwach Rosji po wygraniu Pucharu Rosji[10]. W maju 2017 roku zmienili sztab szkoleniowy i przenieśli się do Swietłany Aleksiejewej oraz Jeleny Kustarowej[11].

Taniec dowolny Exogenesis na mistrzostwach Europy 2018

W sezonie 2017/2018 mieli szanse na występ olimpijski, gdyż w kwietniu 2016 roku Tiffany została obywatelką Rosji[12]. Występy rozpoczęli od cyklu Challenger Series, srebrnego medalu w Minsk-Arena Ice Star 2017 oraz szóstego miejsca w Golden Spin of Zagreb 2017. Następnie w zawodach z cyklu Grand Prix zajęli czwartą lokatę w Cup of China oraz szóste miejsce w Skate America. Na mistrzostwach Rosji 2018 zdobyli brązowy medal, co pierwotnie nie dawało im miejsca w drużynie olimpijskiej. Po występie na styczniowych mistrzostwach Europy 2018, gdzie zajęli szóste miejsce nastąpiły zmiany w rosyjskiej drużynie olimpijskiej, która na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu miała wystąpić jako Olimpijscy sportowcy z Rosji pod flagą olimpijską. Zaproszenia do występu olimpijskiego nie otrzymał Iwan Bukin, przez co Zahorski i Guerreiro zajęli miejsce Bukina i Stiepanowej i wystartowali w konkursie olimpijskim zajmując 13. miejsce[13].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej pradziadkiem był Eugeniusz Fostowicz-Zahorski (1881–1947), uznany polski szachista i działacz oraz radca prawny w Najwyższej Izbie Kontroli[14], zaś prababką Anna Zahorska, z domu Elzenberg, polska poetka, odznaczona Medalem Niepodległości[15], która zginęła w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau po ciężkim śledztwie na Pawiaku za przynależność do Armii Krajowej[16]. Jej wuj, brat prababki Eugeniusz, walczył w Legionach Piłsudskiego i Armii Hallera, został pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości[14]. Brat jej prapradziadka Gustawa, ojca Anny, Henryk Elzenberg był adwokatem, redaktorem i publicystą zaprzyjaźnionym m.in. z Elizą Orzeszkową. Ze strony rodziny Elzenbergów, jej prababka Anna była także spokrewniona z Bolesławem Leśmianem i Antonim Langem[17]. Rodzina Zahorskich, ród bojarów białoruskich otrzymała od króla polskiego herb Lubicz[18]. Dziadek Tiffany, Jerzy Dominik Zahorski (1917–2005) urodził się w Moskwie, zaś na początku II wojny światowej po przejściu przez sowieckie więzienia i łagry został przerzucony do Anglii, gdzie został lotnikiem RAF-u[16][19]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Anglii. Został odznaczony Medalem Lotniczym[20]. Zginął w wypadku samochodowym podczas pobytu w Polsce, 2 grudnia 2005 roku i został pochowany obok swojego ojca Eugeniusza na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[16].

Siostra jej dziadka Jerzego Dominika, Elżbieta Maria Zahorska (1915–1939) została skazana na śmierć za zrywanie niemieckich plakatów propagandowych i rozstrzelana na początku listopada 1939 roku w pierwszej oficjalnej egzekucji wykonanej przez nazistów w Warszawie. Chcąc być dobrze zrozumianą przez jej oprawców, ostatnie słowa „Jeszcze Polska nie zginęła” wykrzyczała po niemiecku. Została uznana za bohaterkę Polski Walczącej i odznaczona Krzyżem Walecznych[21]. Druga siostra jej dziadka, Krystyna Klara Zahorska (1921 – 25 sierpnia 1944) była kolporterką podziemnej prasy ZWZ-AK i zginęła wraz z mężem oraz rocznym synem po trafieniu pociskiem artyleryjskim na podwórku kamienicy na Starym Mieście, podczas bombardowania stolicy w czasie powstania warszawskiego[18][22].

19 czerwca 2013 roku Tiffany otrzymała francuskie obywatelstwo[23], zaś w kwietniu 2016 została obywatelką Rosji[12].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Z Jonathanem Guerreiro (Rosja)

[edytuj | edytuj kod]
Zahorski i Guerreiro w tańcu rytmicznym (Finnstep) na zawodach Internationaux de France 2019
Taniec dowolny Blues for Klook na mistrzostwach Rosji 2019
Taniec rytmiczny (Tango Romantica) Bésame mucho na mistrzostwach Rosji 2019
Zawody 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20 20–21 21–22
Międzynarodowe[10]
Igrzyska olimpijskie 13
Mistrzostwa świata 8 C 10
Mistrzostwa Europy 6 6
GP Finał Grand Prix 5
GP Cup of China 4
GP Internationaux de France 5
GP NHK Trophy 2
GP Rostelecom Cup 5 2
GP Skate America 6 3 5
CS Finlandia Trophy 3
CS Golden Spin Zagrzeb 6
CS Memoriał Ondreja Nepeli 3
CS Minsk-Arena Ice Star 2
CS Warsaw Cup 2
Santa Claus Cup 1
Warsaw Cup 1
Krajowe[10]
Mistrzostwa Rosji 5 5 5 3 7 3 2 8
Puchar Rosji 1 1 1

Z Alexisem Miart (Francja)

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 09–10 10–11 11–12 12–13
Międzynarodowe[6]
Mistrzostwa Europy 9 PR
GP Trophée Eric Bompard WD WD
Nebelhorn Trophy WD
Trophy of Lyon 1
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[6]
Mistrzostwa świata juniorów 4
JGP na Białorusi 10
JGP w Czechach 2
JGP w Rumunii 4
NRW Trophy 5 J 1 J
Trophy of Lyon 2 J
Krajowe[6]
Mistrzostwa Francji 4 J 3 J 3
Master’s de Patinage 4 J 3 J

Programy

[edytuj | edytuj kod]

Tiffany Zahorski / Jonathan Guerreiro

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD)
2020–21
[24]
  • The Greatest Showman medley:
    • Marsz: The Greatest Show
    • Quickstep: From Now On – Hugh Jackman
    • Walc: Tightrope – Michelle Williams
    • Marsz: The Greatest Show
      choreografia: Jelena Kustarowa, Michaił Koliegow
2019–20
[25]
  • The Greatest Showman medley:
    • Marsz: The Greatest Show
    • Quickstep: From Now On – Hugh Jackman
    • Walc: Tightrope – Michelle Williams
    • Marsz: The Greatest Show
      choreografia: Jelena Kustarowa, Michaił Koliegow
2018–19
[26]
Sezon Taniec krótki (SD) Taniec dowolny (FD)
2017–18
[27]
  • Samba: Hip Hip Chin Chin – Club des Belugas
  • Rumba: Volveras – Gloria Estefan
  • Samba: Batucada Brasiliera – Samba Brazilian Batucada Band
  • Muse medley:
    • Exogenesis Symphony Part III
    • Exogenesis Symphony Part II
    • Ruled by Secrecy
2016–17
[28]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Interview with Zahorski and Guerreiro. FS-Gossips, 2016-01-15. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
  2. ↑ Alison Zahorski. alisonzahorski.wixsite.com. [dostęp 2021-04-10]. (ang.).
  3. ↑ a b Anne Calder: Zahorski & Guerreiro shares their journeys. ice-dance.com, 2018-01-18. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-02)]. (ang.).
  4. ↑ International Skating Union Biography – Tiffany Zahorski / Alexis Miart. ISU. [dostęp 2020-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
  5. ↑ a b c Tatjana Flade: Zahorski and Guerreiro hope for international debut this season. goldenskate.com, 2015-08-02. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-22)]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Competition Result – Tiffany ZAHORSKI / Alexis MIART. ISU. [dostęp 2019-04-14]. (ang.).
  7. ↑ Interview with Zahorski and Guerreiro. fs-gossips.com, 2016-01-15. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-21)]. (ang.).
  8. ↑ Andrei Vdovin: Tiffany Zahorski and Jonathan Guerreiro: “If you want to be a top athlete, you have to train and compete with the strongest”. kp.ru, 2021-02-22. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-25)]. (ang.).
  9. ↑ Aнатолий Самохвалов: Французской фигуристке Тиффани Загорски разрешили выступать за Россию – Жулин. rsport.ru, 2015-10-17. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-19)]. (ros.).
  10. ↑ a b c d Competition Result – Tiffani ZAGORSKI / Jonathan GUERREIRO. ISU. [dostęp 2020-11-22]. (ang.).
  11. ↑ Загорски и Гурейро перешли от Жулина к Кустаровой и Алексеевой. sports.ru, 2017-05-16. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-15)]. (ros.).
  12. ↑ a b Figure skater Tiffany Zahorski says she got Russian passport. TASS, 2016-04-29. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
  13. ↑ Reduced pool of Russian athletes and officials who can be considered for invitation to Pyeongchang 2018 determined. olympic.org, 2018-01-19. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-28)]. (ang.).
  14. ↑ a b Zahorska 2016 ↓, s. 23.
  15. ↑ Zahorska 2016 ↓, s. 30.
  16. ↑ a b c Zahorska 2016 ↓, s. 38.
  17. ↑ Zahorska 2016 ↓, s. 21.
  18. ↑ a b Zahorski – strona rodzinna. [dostęp 2019-04-14]. (pol.).
  19. ↑ Zahorski Jerzy Dominik (Fostowicz). Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2019-04-14]. (pol.).
  20. ↑ Zahorski Jerzy Dominik (Fostowicz). listakrzystka.pl. [dostęp 2021-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
  21. ↑ Robert Ramark: Elżbieta Zahorska – bohaterka walczącej stolicy 1939-44. Nasze Miasto, 2010-10-31. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
  22. ↑ Uczestnicy powstania warszawskiego 1944, Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych – Krystyna Klara Wiktoria Zaremba – Celińska (Zahorska). [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (pol.).
  23. ↑ IFS Magazine – Tiffany Zahorski. IFS Magazine. [dostęp 2019-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-25)]. (ang.).
  24. ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2020/2021. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-05)]. (ang.).
  25. ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2019/2020. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).
  26. ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2018/2019. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-07)]. (ang.).
  27. ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2017/2018. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-03)]. (ang.).
  28. ↑ Tiffany ZAHORSKI / Jonathan GUERREIRO: 2016/2017. ISU. [dostęp 2021-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-19)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]