miotacz | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Timothy Adam Hudson | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1975 | ||||||||
Odbija |
prawą | ||||||||
Rzuca |
prawą | ||||||||
Debiut |
8 czerwca 1999 | ||||||||
Statystyki | |||||||||
Win–loss record |
222–133 | ||||||||
ERA |
3,49 | ||||||||
Strikeouty |
2080 | ||||||||
Kariera klubowa | |||||||||
|
Timothy Adam Hudson (ur. 14 lipca 1975) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.
W latach 1994–1995 grał w drużynie uniwersyteckiej roku studiował na Chattahoochee Valley Community College[1], po czym przeniósł się na Auburn University, gdzie przez dwa kolejne sezony był członkiem zespołu Auburn Tigers, a w 1996 uzyskując bilans W-L 15–2 i średnią 0,396, został wybrany najlepszym zawodnikiem Southeastern Conference[2]. W czerwcu 1997 został wybrany w szóstej rundzie draftu przez Oakland Athletics i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Vancouver Canadians, reprezentującym poziom Triple-A[3][4]. W Major League Baseball zadebiutował 8 czerwca 1999 w meczu przeciwko San Diego Padres notując zwycięstwo[5]. W 1999 zanotował 11 zwycięstw przy 2 porażkach, a w głosowaniu do nagrody AL Rookie of the Year Award zajął 5. miejsce[5]. W sezonie 2000 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd i zanotował najwięcej wygranych w American League (20), a w głosowaniu na najlepszego miotacza w lidze zajął 2. miejsce za Pedro Martínezem z Boston Red Sox[5].
W grudniu 2004 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Atlanta Braves[5]. 6 sierpnia 2005 w meczu z St. Louis Cardinals zaliczył 100. wygraną w MLB[6]. W styczniu 2006 otrzymał powołanie do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na marcowy turniej World Baseball Classic, jednak odmówił występu z powodów zdrowotnych[7]. W sierpniu 2008 zmuszony był przejść operację Tommy’ego Johna[8], a po raz pierwszy po rehabilitacji zagrał 1 września 2009 w meczu z Florida Marlins notując zwycięstwo[9].
W listopadzie 2009 podpisał nowy, trzyletni z opcją przedłużenia o rok kontrakt wart 37 milionów dolarów[10]. 28 sierpnia 2009 w spotkaniu z Florida Marlins ustanowił rekord kariery zaliczając 13 strikeoutów[11]. 30 kwietnia 2013 w meczu przeciwko Washington Nationals został trzecim, aktywnym wówczas miotaczem, który osiągnął pułap 200 zwycięstw[12].
W listopadzie 2013 jako wolny agent podpisał dwuletni kontrakt wart 23 miliony dolarów z San Francisco Giants[13]. 27 sierpnia 2014 w spotkaniu z Colorado Rockies zaliczył 2000. strikeout w MLB[14]. W tym samym roku zagrał w dwóch meczach World Series, w których Giants pokonali Kansas City Royals 4–3[15].
Po sezonie zasadniczym 2015 zakończył zawodniczą karierę[16].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
4× All-Star | 2000, 2004, 2010, 2014 | [5] |
Zwycięzca w World Series | 2014 | [15] |