Widok jeziora od strony Luizjany | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Wysokość lustra |
52 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
185 000 akrów (750 km2) |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Długość linii brzegowej |
2030 km |
Objętość |
5,52 km³ |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające |
Sabine |
Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Luizjany | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
31°11′47″N 93°34′20″W/31,196389 -93,572222 |
Toledo Bend Reservoir – jezioro na granicy stanów Teksas i Luizjana. Z powierzchnią 750 km² jest to największy sztuczny zbiornik wodny na południu Stanów Zjednoczonych i piąty co do wielkości w kraju. Zbiornik utworzony został przez budowę zapory Toledo Bend na rzece Sabine, która została ukończona w 1969 roku[1]. Dwie elektrownie wodne generują łączną moc ponad 80 megawatów energii elektrycznej[1].
Rozciąga się na hrabstwa Newton, Sabine, Panola i Shelby w Teksasie, oraz parafie Sabine i De Soto w Luizjanie[1]. Wokół jeziora znajdują się dwa parki stanowe, w tym North Toledo Bend i South Toledo Bend. Jest to popularny obszar cempingowy[2].
Jezioro stało się ważnym centrum rybołówstwa, w tym słynie z możliwości połowów bassów, które wielokrotnie zapewniły mu pierwsze miejsce wśród najlepszych miejsc do połowów bassów w rankingu Bassmaster Magazine[3]. Jezioro Toledo Bend przez cały rok przyciąga liczne turnieje wędkarskie, a do innych popularnych ryb należą pomoxis, lepomis, amerykańskie śledzie, sumik żółty i sumy. Występuje tutaj także ogromna ryba – niszczuka krokodyla[4][5].