Transmisja kulturowa

Transmisja kulturowa – proces, poprzez który elementy kulturowe w formach postaw, wartości, przekonań i skryptów behawioralnych są przekazywane kolejnym pokoleniom w postaci zasobów wiedzy, norm i wartości zebranych w przeszłości.

Przykłady koncepcji

Wyróżnia się następujące systemy:

• Johann Friedrich Herbart (twórca systemu) i system szkoły tradycyjnej
• szkoła socjalistyczna
• system pedagogiki oparty na wzorach psychologii behawioralnej

Szkoła tradycyjna

Model wywodzący się z pedagogiki zakorzenionej w filozofii.

Herbart w XIX wieku nadał pedagogice rangę naukową. Według teorii Herbarta pedagogika zajmuje się procesem wychowania prowadzącym do konkretnego efektu (zamierzonego celu kształtowania). Nauka praktyczna dostarcza środków gwarantujących osiągnięcie zamierzonych przebiegów wychowania. Działalność pedagogiczna ukierunkowana jest na kształtowanie określonego typu ludzi. Herbart: „pedagogika to urabianie człowieka do określonego ideału wychowania”.

Ideał wychowania – sposób formułowania celów pedagogicznych, ideał człowieka pełnego, doskonałego produktu szkoły.

Na ideał wychowania składa się:

• doskonałość,
• wewnętrzna wolność,
• życzliwość,
• prawo,
• zadośćuczynienie.

Cele kształcenia

• Internalizacja wiedzy i wartości składających się na kulturę legalną (kształcenie pełni funkcję dyscypliny).
• Jednostka wobec reguł porządku społecznego - celem jest adaptacja jednostki do społeczeństwa.

Relacja pomiędzy jednostką, funkcją szkoły a społeczeństwem

• Socjocentryzm – szkoła służy społeczeństwu, jest podporządkowana ogólnemu interesowi społeczeństwa.
• Obiektywizm pedagogiczny – zakłada, że kształcenie powinno odbywać się przy użyciu trwałych prawd, rozumianych przez wszystkich w podobny sposób.

Rozwój człowieka: kierowany (gromadzenie przez dziecko doświadczenia, wiedzy);

Rola środowiska dla rozwoju: szkoła jest niezbędna dla rozwoju, kieruje procesem uczenia się (rozumianym w kategoriach nabywania wiedzy);

Kształcenie: przekaz kulturowy, dominacja nauczania nad uczeniem się.

• normalizacja, standaryzacja – uczniów próbuje się ukształtować na jeden typ;
• zdominowane jednostronnym przekazem treści – nauczyciel mówi, uczniowie słuchają;
• przypisywanie wiedzy szkolnej statusu wiedzy niepodważalnej, prawdziwej;
• dostosowanie uczniów do istniejącego porządku społecznego;
• działalność szkoły służy utrwaleniu istniejącego porządku społecznego – podział na klasy społeczne;
• utrwalenie władzy panującej.