Trichaptum

Niszczyk
Ilustracja
Niszczyk ząbkowaty
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Incertae sedis

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

niszczyk

Nazwa systematyczna
Trichaptum Murrill
Bull. Torrey bot. Club 31: 608 (1904)
Typ nomenklatoryczny

Trichaptum trichomallum (Berk. & Mont.) Murrill

Multimedia w Wikimedia Commons
Niszczyk iglastodrzewny

Trichaptum Murrill (niszczyk) – rodzaj grzybów z rzędu szczeciniakowców (Hymenochaetales)[1]. W Polsce występują 3 gatunki[2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kortycjoidalne o owocnikach rocznych, rosnących kępkami, rozpostartych, rozpostarto-odgiętych lub siedzących. Hymenofor poroidalny, irpikoidalny lub blaszkowy, w młodości fioletowy, potem o barwie od fioletowej do brązowej. System strzępkowy dimityczny lub trimityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami, strzępki szkieletowe grubościenne, czasem mniej lub bardziej rozgałęzione. Cystydy w hymenium z inkrustowanym wierzchołkiem, cienko lub grubościenne. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe ze sprzążką u podstawy. Bazydiospory cylindryczne do allantoidalnych, gładkie, cienkościenne, szkliste, nieamyloidalne. Występują na drewnie liściastym lub iglastym powodując białą zgniliznę drewna[3].

Trichaptum charakteryzuje się przede wszystkim fioletowawym hymenium, a mikroskopowo di- do trymitycznym systemem strzępkowym, inkrustowanymi cystydami i gładkimi, nieamyloidalnymi bazydiosporami[3].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incertae sedis, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim naukowy: Hirschioporus Donk[4].

Nazwa polska pojawiła się po raz pierwszy w pracy Stanisława Domańskiego i in. w 1967 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako: huba, bedłka, kolczak, żagiew[2].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 658,659, ISBN 83-89648-09-1.
  3. ↑ a b S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 285, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  4. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  5. ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).