Tricoryne

Tricoryne
Ilustracja
Tricoryne elatior
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

złotogłowowate

Rodzaj

Tricoryne

Nazwa systematyczna
Tricoryne R.Br.
Prodr. Fl. Nov. Holland.: 278 (1810)[3]
Typ nomenklatoryczny

non designatus[4]

Tricoryne R.Br.rodzaj roślin należący do rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae), obejmujący 10 gatunków, występujących w Australii, na Nowej Gwinei i Tasmanii[3].

Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów τρείς (treis – trzy) i κορύνη (koryne – buława, laska) w odniesieniu do zwykle maczugowatych lub odwrotniejajowatych owoców, które po dojrzeniu rozpadają się na trzy rozłupki[5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wieloletnie rośliny zielne z krótkimi kłączami. Liście odziomkowe, lancetowate lub równowąskie, albo zredukowane do łusek. Kwiaty zebrane w baldachy, pojawiające się na zakończeniu rozgałęzień pędu kwiatostanowego. Okwiat sześciolistkowy, żółty, z listkami położonymi w dwóch okółkach, skręcający się po przekwitnięciu. Sześć pręcików osadzonych u nasady okwiatu, o nitkowatych nitkach z kępką wąsko maczugowatych włosków obecnych pod główką. Zalążnia górna, niemal kulista, głęboko trójwrębna, trójkomorowa. Szyjka słupka nitkowata, zakończona brodawkowatym znamieniem. Owocamirozłupnie zawierające pojedyncze, czarne nasiono w każdej rozłupce[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj z podrodziny liliowcowych (Hemerocallidoideae) z rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae)[6].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-10-17] (ang.).
  3. a b c Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
  4. Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-02-12]. (ang.).
  5. a b Keighery G.J.: Flora of Australia Online: Tricoryne. [dostęp 2021-02-12].
  6. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-02-12]. (ang.).