Phoniscus | |||
G.S. Miller, 1905[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – trąbkouch wątpliwy (P. aerosa) na ilustracji z 1858 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
trąbkouch | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Phoniscus atrox G.S. Miller, 1905 | |||
Gatunki | |||
|
Trąbkouch[2] (Phoniscus) – rodzaj ssaków z podrodziny wełniaczków (Kerivoulinae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji i Australii[3][4][5]. P. aerosa znany jest tylko z dwóch syntypów, których lokalizację określono jako „Południowa Afryka”, jednak mogły być one nieprawidłowo zlokalizowane i faktycznym miejscem występowania P. aerosa jest południowo-wschodnia Azja[3][4].
Długość ciała (bez ogona) 39,8–53 mm, długość ogona 29,5–45 mm, długość ucha 12–17 mm, długość tylnej stopy 7–11 mm, długość przedramienia 31–42,5 mm; masa ciała 3–11,2 g[4][6].
Rodzaj zdefiniował w 1905 roku amerykański botanik i zoolog Gerrit Smith Miller w artykule poświęconym nowemu rodzajowi nietoperza z Sumatry opublikowanym na łamach Proceedings of the Biological Society of Washington[1]. Na gatunek typowy Miller wyznaczył (oryginalne oznaczenie) trąbkoucha bruzdozębnego (P. atrox).
Phoniscus: gr. φωνη phōnē ‘dźwięk, ton’[7]; łac. przyrostek zdrabniający -iscus[8].
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3][2]: