Zjednoczone Emiraty Arabskie są państwem położonym na Bliskim Wschodzie. Graniczy ono z Omanem i Arabią Saudyjską. Jest to państwo nizinne, którego średnia wysokość wynosi 149 m, a najwyższym szczytem jest Dżabal Jibir o wysokości 1527 m n.p.m.[1] Od zachodu państwo ma dostęp do Zatoki Perskiej, natomiast od wschodu – do Zatoki Omańskiej. Jest to kraj równinny. Niziny i pasma górskie są w większości pokryte pustynią, natomiast wybrzeża są płaskie i często zasolone oraz piaszczyste. Na wschodzie rozciąga się pasmo górskie Al-Hadżar[2]. Od 1996 roku Zjednoczone Emiraty Arabskie są członkiem Światowej Organizacji Turystyki[3]. Głównym ośrodkiem turystycznym jest Dubaj z plażą Dżumejra oraz rafami koralowymi[2].
Według danych za 2020 rok, 4,5% powierzchni kraju stanowiły lasy[4]. Klimat państwa jest gorący i suchy. Roślinność jest skąpa, a fauna ogranicza się głównie do gatunków pustynnych. W oazach rosną palmy daktylowe. Zdarzają się także burze piaskowe[2].
W Zjednoczonych Emiratach Arabskich znajduje się jeden obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO – obiekty kulturowe w Al-Ajn[5]. Do głównych atrakcji kraju zaliczają się również Burdż Chalifa – najwyższy budynek na świecie[6][7], Burdż al-Arab, Targ Złota, zabytkowa dzielnica Al-Fahidi w Dubaju[8], Wielki Meczet Szejka Zajida, pałac Qasr al-Watan oraz fort Qasr al-Hosn w Abu Zabi. Wśród muzeów można wymienić Muzeum Cywilizacji Islamskiej w Szardży oraz Luwr Abu Zabi[9]. W 2017 roku na terytorium państwa działało 47 muzeów[10].
W 2005 roku w centrum handlowym Mul al-Imarat został otwarty ośrodek narciarski Ski Dubai[11]. Planowane jest otwarcie kilku innych ośrodków narciarskich na terenie kraju[12].
Dubaj jest również celem turystycznym dla żeglarzy, surferów, wędkarzy i golfistów. Popularne są także wycieczki na wielbłądach, przejażdżki po wydmach oraz narciarstwo piaskowe[13]. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich znajdują się także liczne parki rozrywki[14].
W 2020 roku w ZEA znajdowało się 1089 hoteli, które dysponowały ponad 180 tys. pokoi[18]. W 2019 roku państwo odwiedziło 22,62 mln turystów, z czego dla 16,73 mln celem podróży był Dubaj[19]. W porównaniu z 2018 rokiem, miasto to odwiedziło 5,1% więcej osób i stało się ono czwartym pod względem liczby turystów miastem na świecie[20]. Łączne przychody z turystyki wyniosły w 2019 roku 180,4 mld dirhamów, co stanowiło 11,6% PKB. W 2020 roku, ze względu na pandemię COVID-19, wskaźnik ten spadł do 5,4%[18].
Sieć dróg federalnych wynosi 710 km; wszystkie są oświetlone lampami energooszczędnymi[22].
W Dubaju funkcjonuje metro, miasto to dysponuje także siecią tramwajową. Kolejny system metra planowany jest w Abu Zabi. Pomiędzy emiratami, jak i wewnątrz nich, kursują również autobusy[23].
Bezwizowym wjazdem do ZEA objęci są obywatele państw należących do Rady Współpracy Zatoki Perskiej[24]. Ponadto, Zjednoczone Emiraty Arabskie wydają wizy po przyjeździe dla obywateli następujących państw[25]:
↑Państwo in statu nascendi; Palestyńskie Władze Narodowe to tymczasowa struktura zarządzająca obszarem Strefy Gazy i częścią Zachodniego Brzegu do czasu uzyskania niepodległości przez Palestynę