W topologii algebraicznej twierdzenie o aproksymacji symplicjalnej mówi, że dowolne przekształcenie ciągłe między realizacjami kompleksów symplicjalnych da się dobrze przybliżyć przez odwzorowanie symplicjalne.
Gwiazdą wokół wierzchołka dla danego wierzchołka kompleksu symplicjalnego nazywamy podkompleks składający się z wszystkich simpleksów które zawierają wierzchołek Gwiazdę wokół wierzchołka oznaczamy
Aproksymacją symplicjalną funkcji ciągłej nazywamy takie odwzorowanie symplicjalne (tj. takie, odwzorowanie wierzchołków że jeśli sympleks jest sympleksem to jest sympleksem w ), że spełniony jest następujący warunek:
Niech będzie skończonym kompleksem symplicjalnym, a odwzorowaniem ciągłym. Wówczas istnieje takie oraz odwzorowanie symplicjalne będące aproksymacją symplicjalną gdzie jest -tym podziałem barycentrycznym kompleksu
Jeśli jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze a jest kompleksem symplicjalnym o wymiarze oraz to z twierdzenia o aproksymacji symplicjalnej wynika, że dla dowolnej ciągłej funkcji istnieje homotopijne z nią odwzorowanie które nie jest suriekcją. W szczególności, wszystkie funkcje ciągłe dla są nieistotne (tj. homotopijne z odwzorowaniem stałym), bo ich obraz zawiera się w pewnej sferze z wyjętym punktem, a ta jest ściągalna.