Tyrrell 012

Tyrrell 012

Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Tyrrell
Projektant	Maurice Philippe
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque z włókna węglowego
Zawieszenie przednie	podwójne wahacze
Zawieszenie tylne	podwójne wahacze
Silnik	Ford Cosworth DFV 3.0 V8
Skrzynia biegów	Hewland FG 400 manualna, 6 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Holandii 1983
Kierowcy	3. Michele Alboreto 3./4. Martin Brundle 3./4. Stefan Johansson 4. Danny Sullivan 4. Stefan Bellof 4. Mike Thackwell
Używany	1983–1985
Wyścigi	25
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Tyrrell 011 Tyrrell 014
Multimedia w Wikimedia Commons

Tyrrell 012 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Maurice’a Philippe’a dla zespołu Tyrrell. Samochód zadebiutował w sezonie 1983, był używany w sezonie 1984 oraz w części sezonu 1985.

Był to pierwszy model, w którym użyto nadwozia z włókna węglowego; konstrukcje takie stosowały wcześniej takie zespoły, jak McLaren czy Lotus. Samochód napędzany był przez silnik Ford Cosworth DFV, z którego wcześniej korzystał Lotus. Głównym sponsorem była firma odzieżowa Benetton, dzięki czemu budżet zespołu był stabilny. Mimo że samochód był lekki i zwinny, nie był wystarczająco konkurencyjny w porównaniu z samochodami napędzanymi silnikami turbo. Na Grand Prix Austrii zespół przywiózł odmianę modelu, posiadającą tylny spojler w kształcie bumeranga, ale zespół zrezygnował z tego pomysłu, ponieważ spojler taki nie był dostosowany do słabego, jeśli chodzi o moc silnika, samochodu. Mimo to zespół dalej rozwijał to rozwiązanie w nadziei, że model 012 będzie napędzany w sezonie 1984 silnikiem turbodoładowanym. Tak się jednak nie stało, i samochód z nietypowym spojlerem nigdy nie wystartował w wyścigu^[1].

Na sezon 1984 Michelego Alboreto zastąpił Martin Brundle, a Danny’ego Sullivana – Stefan Bellof. Samochód nie był ostatecznie napędzany silnikiem turbo, a posiadał udoskonalony silnik Forda, oznaczony DFY. Tyrrell był wtedy jedynym zespołem, który korzystał z silnika wolnossącego. Po Grand Prix Holandii zespół został zdyskwalifikowany za użycie niedozwolonego balastu, o czym FIA dowiedziała się po zbadaniu modelu Martina Brundle'a, który zajął drugie miejsce w Grand Prix USA Wschód 1984. Anulowano też wyniki zespołu ze wszystkich wyścigów sezonu 1984.

Model 012 startował także we wczesnej części sezonu 1985.

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Pkt.	Msc.
1983	Tyrrell	Ford	G		BRA	USW	FRA	SMR	MCO	BEL	DET	CND	GBR	DEU	AUT	NLD	ITA	EUR	ZAF		12	7
				Michele Alboreto												6	NU	NU	NU
				Danny Sullivan														NU	7
1984	Tyrrell	Ford	G		BRA	ZAF	BEL	SMR	FRA	MCO	CND	DET	DAL	GBR	DEU	AUT	NLD	ITA	EUR	POR	DK	DK
				Martin Brundle	DK	DK	DK	DK	DK	NZ	DK	DK	NZ
				Stefan Johansson										DK	DK	NZ	DK
				Stefan Bellof	DK	DK	DK	DK	DK	DK	DK	DK	DK	DK		NZ	DK
				Mike Thackwell											NZ
1985	Tyrrell	Ford	G		BRA	POR	SMR	MCO	CND	DET	FRA	GBR	DEU	AUT	NLD	ITA	BEL	EUR	ZAF	AUS	3	3
				Martin Brundle	8	NU	9	10	12	NU			10	NZ
				Stefan Johansson	7
				Stefan Bellof		6	NU	NZ	11	4	13	11

Przypisy

1. Jonathan Reynolds. Wtedy wydawało się to dobrym pomysłem.... „F1 Racing (wersja polska)”, s. 77, luty 2010. Łódź: Westa-Druk. ISSN 1732-7032. 

Linki zewnętrzne

• Statystyki modelu (ang.)