Tyrrell 020

Tyrrell 020

Tyrrell 020C (Grand Prix Wielkiej Brytanii 1993)
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Tyrrell
Projektant	Harvey Postlethwaite George Ryton Mike Coughlan
Dane techniczne
Nadwozie	monokok z włókien węglowych
Zawieszenie przednie	popychacze, amortyzatory Koni
Zawieszenie tylne	popychacze, amortyzatory Koni
Silnik	Honda RA101-E 3,5 V10 (1991) Ilmor LH10 3,5 V10 (1992) Yamaha OX10A 3,5 V10 (1993)
Skrzynia biegów	Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny
Paliwo	Shell Elf BP
Opony	Pirelli Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix USA 1991
Kierowcy	Satoru Nakajima Stefano Modena Olivier Grouillard Andrea de Cesaris Ukyō Katayama
Używany	1991–1993
Wyścigi	41
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Tyrrell 019 Tyrrell 021
Multimedia w Wikimedia Commons

Tyrrell 020 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Harveya Postlethwaite'a i George'a Rytona. Uczestniczył w sezonach 1991–1993.

Historia

Samochód był następcą innowacyjnego aerodynamiczne 019, który jako pierwszy w historii stosował podniesiony nos^[1]. Model 020 pod względem aerodynamiki był podobny do poprzednika. Różnicą było zastosowanie w miejsce Forda silników Honda, z których w 1990 korzystał mistrzowski McLaren^[2]. W rzeczywistości silniki Honda były cięższe od Fordów i wpływały negatywny na rozkład masy, a co za tym idzie – na prowadzenie samochodu, którego to problemu nie udało się wyeliminować^[3].

Fakt używania tych jednostek oraz sponsoring Brauna powodowały, że oczekiwania względem Tyrrella przed sezonem 1991 były wysokie^[2][4]. Obaj kierowcy 020 – Stefano Modena i Satoru Nakajima – zdobyli punkty w debiucie samochodu, podczas Grand Prix USA 1991. Jednakże w trzech kolejnych eliminacjach żaden zawodnik Tyrrella nie dojechał do mety, wliczając w to Grand Prix Monako, w którym Modena startował z pierwszego rzędu^[5]. Te niepowodzenia oraz impas w sprawie dyskusji na temat kontraktu z Kenem Tyrrellem spowodowały, że główny projektant modelu, Harvey Postlethwaite, odszedł przed Grand Prix Kanady do Saubera. W Grand Prix Kanady Modena osiągnął najlepszy wynik sezonu, finiszując na drugim miejscu, za Nigelem Mansellem. W dalszej części sezonu Włoch zdobył jeszcze jeden punkt, co dało Tyrrellowi szóste miejsce w końcowej klasyfikacji – wynik, którego konstruktor ten nigdy już nie pobił^[3]. Mimo to Tyrrell kończył sezon w atmosferze rozczarowania, przez co Honda podjęła współpracę z Footworkiem, a Braun zaprzestał sponsorowania zespołu^[2].

W 1992 roku wprowadzono ulepszoną wersję modelu, nazwaną 020B. Współprojektantem pojazdu został Mike Coughlan. Stosowała ona silnik Ilmor, a jego kierowcami byli Olivier Grouillard i Andrea de Cesaris. De Cesaris uzyskał tym samochodem osiem punktów^[6]. W pierwszej połowie sezonu 1993 używana była wersja „C”, zastąpiona następnie Tyrrellem 021^[7].

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Silnik	Kierowcy	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																Wyniki kierowców		Wyniki konstruktora
1991																				Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Braun Tyrrell Honda	Honda	Satoru Nakajima	5	NU	NU	NU	10	12	NU	8	NU	15	NU	NU	13	17	NU	NU	2	15	12	6
			Stefano Modena	4	NU	NU	NU	2	11	NU	7	13	12	NU	NU	NU	16	6	10	10	8
1992																				Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Tyrrell Racing Organisation	Ilmor	Olivier Grouillard	NU	NU	NU	NU	8	NU	12	11	11	NU	NU	NU	NU	NU	NU	NU	0	24	8	6
			Andrea de Cesaris	NU	5	NU	NU	14	NU	5	NU	NU	NU	8	8	6	9	4	NU	8	9
1993																				Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Tyrrell Racing Organisation	Yamaha	Ukyō Katayama	NU	NU	NU	NU	NU	NU	17	NU	13	-	-	-	-	-	-	-	0	28	0	13
			Andrea de Cesaris	NU	NU	NU	NU	DK	10	NU	15	-	-	-	-	-	-	-	-	0	27

Przypisy

1. Wouter Melissen: Tyrrell 019 Cosworth. [w:] ultimatecarpage.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
2. TYRRELL FORD 019. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. (ang.).
3. Jennie Mowbray: #F1 History: 1991 Tyrrell 020 – So Near…Yet So Far…. [w:] thejudge13.com [on-line]. 2015-02-19. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
4. Tyrrell 020 (1991) pictures. [w:] f1fanatic.co.uk [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
5. Tyrrell 020. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
6. Tyrrell 020B. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
7. Tyrrell 020C. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).