Tętnica nadnerczowa dolna

Tętnica nadnerczowa dolna (łac. arteria suprarenalis inferior, ang. inferior suprarenal artery) – w anatomii człowieka tętnica zazwyczaj odchodząca od tętnicy nerkowej[1][2]. Przebiega stromo w górę po odnodze przepony. Dochodząc do nadnercza dzieli się na gałązki końcowe, które zespalają się z gałązkami tętnicy nadnerczowej środkowej i tętnicy nadnerczowej górnej[3].

Zmienności odejścia tej tętnicy są bardzo częste. Poza najczęstszym początkiem od pnia tętnicy nerkowej, może być jej końcowym odgałęzieniem. Może też odchodzić od tętnicy nerkowej dodatkowej, bezpośrednio z aorty, pnia trzewnego (samotnie lub razem z tętnicą nadnerczową środkową), tętnicy jajnikowej lub tętnicy jądrowej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joanna Sokołowska-Pituchowa: Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: PZWL, 2011, s. 339. ISBN 978-83-200-4364-8.
  2. ↑ Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 526. ISBN 978-83-65373-64-9.
  3. ↑ Michael Schunke: Prometeusz Atlas anatomii człowieka Tom 3. Wrocław: Med-Pharm Polska, 2017, s. 305. ISBN 978-83-7846-042-8.
  4. ↑ Bordei, P.; D. Şt Antohe; E. Şapte; D. Iliescu (2003). "Morphological aspects of the inferior suprarenal artery". SURGICAL AND RADIOLOGIC ANATOMY. 25 (3-4): 247–251 pdf

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.