Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie |
22 września 1944 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
19 października 1944 |
Los okrętu |
zbombardowany 17 stycznia 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
76,7 metra |
Szerokość |
6,6 metra |
Zanurzenie testowe |
135 metrów |
Zanurzenie maksymalne |
340 metrów |
Napęd | |
silniki elektryczne: • 2 x SSW/AEG GU365/30 (5000 KM) • 2 x GW323/28 (222 KM) silniki Diesla: • 2 x MAN M6V 40/46 (4000 KM) śruby: 2 | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
pow.: 15 500 Mm/10 w. |
Sensory | |
Sonar pasywny: GHG radar: FuMo65 | |
Uzbrojenie | |
torpedy: LUT | |
Wyrzutnie torpedowe |
6 × 533 mm (dziób) |
Załoga |
57 oficerów i marynarzy |
U-2515 – niemiecki okręt podwodny typu XXI czasów II wojny światowej. Okręt został zwodowany 22 września 1944 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, przyjęty do służby w Kriegsmarine 19 października 1944 roku. Jednostka o wyporności nawodnej 1621 ton, wyposażona była w dwa główne silniki elektryczne SSW/AEG GU365/30 o łącznej mocy 5000 KM, dwa silniki elektryczne cichego napędu GW323/28 o mocy 222 KM oraz dwa silniki Diesla MAN M6V 40/46 o łącznej mocy 4000 KM. Dzięki bardzo dużej pojemności akumulatorów, nowej opływowej linii kadłuba – pozbawionego występów oraz działa, jednostka była jednym z pierwszych okrętów podwodnych w historii zdolnych do rozwijania pod wodą prędkości większej niż na powierzchni. Te same cechy umożliwiały jej znacznie dłuższe niż dotąd pływanie podwodne.
Uszkodzony na Bałtyku przez minę w trakcie szkolenia załogi w grudniu 1944 roku. 17 stycznia 1945 roku jednostka została zbombardowana w trakcie napraw w Hamburgu. Po wojnie pocięty na złom.