UGC 2885

UGC 2885
Ilustracja
UGC 2885 widziana przez Teleskop Hubble’a.[1]
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Perseusz

Typ

SA(rs)c[2]

Rektascensja

03h 53m 02.458s[3]

Deklinacja

+35° 35′ 22.17″[3]

Odległość

232 mln ly}[4]

Przesunięcie ku czerwieni

0.019353[5]

Jasność obserwowana

13.5[2]m

Rozmiary kątowe

3.9′ × 1.9′[2]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

463 kly (142 kpc)[6]

Masa

2 trillion[7][8]

Alternatywne oznaczenia
IRAS 03497+3526, MCG+06-09-012, TC 49, Z 039.8+3527[9]

UGC 2885 – duża galaktyka spiralna z poprzeczką typu SA (rs) c w gwiazdozbiorze Perseusza. Znajduje się w odległości 232 mln lat świetlnych od Ziemi a jej rozmiary wynoszą 463 tys. lat świetlnych, co czyni ją jedną z największych znanych galaktyk spiralnych. Jest także możliwym członkiem supergromady w Perseuszu-Rybach[10].

UGC 2885 jest galaktyką spiralną o stosunkowo niskiej jasności powierzchniowej. Centralne wybrzuszenie jest najbardziej widoczną cechą tej galaktyki, gdzie jej środek przecina słaba poprzeczka.

UGC 2885 jest klasyfikowana jako galaktyka polowa – klasa galaktyk znajdujących się w odległych, gęstych i „pustych” częściach przestrzeni kosmicznej, z dala od innych głównych galaktyk. NASA donosi, że teoretyczne główne źródło wzrostu dysku dla UGC 2885 pochodzi z akumulacji międzygalaktycznego wodoru, a nie z powtarzającego się procesu kolizji galaktycznej, ponieważ uważa się, że większość galaktyk rośnie.

Brak interakcji widoczny jest w prawie idealnej strukturze ramion spiralnych i dysku, braku ogonów pływowych oraz niewielkim tempie formowania się gwiazd – około 0,5 masy Słońca na rok.

Ponadto, mimo że pierwotnie klasyfikowano ją jako galaktykę spiralną bez poprzeczki, nowe obrazy z teleskopu Hubble'a wyraźnie pokazują obecność małej poprzeczki przecinającej pierścieniową strukturę rdzenia. Jest to nietypowe zjawisko, ponieważ uważa się, że większość poprzeczek powstaje w wyniku niewielkich zakłóceń grawitacyjnych wywoływanych przez satelity i sąsiednie galaktyki – czegoś, czego brakuje w tej galaktyce. Na przykładzie galaktyki UGC 2885 widać, że poprzeczki mogą tworzyć się w spiralach bez wpływu innej galaktyki – oznacza to, że inne siły, takie jak interakcje między gwiazdami, gazem i pyłem, a także grawitacyjny wpływ ciemnej materii, mogą odgrywać rolę w ich rozwoju.

17 stycznia 2002 r. w galaktyce tej odnotowano wybuch supernowej typu II, oznaczonej jako SN 2002F[11][12].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Hubble Surveys Gigantic Galaxy. (ang.).
  2. ↑ a b c NASA/IPAC Extragalactic Database: NED search results for object UGC 02885. (ang.).
  3. ↑ a b A.G.A. Brown. Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties. „Astronomy & Astrophysics”. 616 (A1), s. 22, 2018. DOI: 10.1051/0004-6361/201833051. arXiv:1804.09365. Bibcode: 2018A&A...616A...1G. 
  4. ↑ R. Brent Tully, Hélène M. Courtois, Jenny G. Sorce. Cosmicflows-3. „The Astronomical Journal”. 152 (2), s. 50, 2016. DOI: 10.3847/0004-6256/152/2/50. arXiv:1605.01765. (ang.). 
  5. ↑ Blaise Canzian, R.J. Allen, R.P.J. Tilanus. Spiral structure of the giant galaxy UGC 2885 – H-alpha kinematics. „The Astrophysical Journal”. 406, s. 457, 1993. DOI: 10.1086/172457. (ang.). 
  6. ↑ Deidre A. Hunter, Bruce G. Elmegreen, Vera C. Rubin, Allison Ashburn i inni. Star Formation in Two Luminous Spiral Galaxies. „The Astronomical Journal”. 146 (4), s. 92, 2013. DOI: 10.1088/0004-6256/146/4/92. arXiv:1307.7116. (ang.). 
  7. ↑ Jeremy Heyl: UGC 2885, the Largest Known Spiral Galaxy. The University of British Columbia, 1980. (ang.).
  8. ↑ UGC 2885 – GIANT SIZE Spiral Galaxy. (ang.).
  9. ↑ UGC 2885 [online], simbad.u-strasbg.fr [dostęp 2020-01-17].
  10. ↑ UGC 2885 photo – jshuder photos at pbase.com [online], www.pbase.com [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  11. ↑ UGC 2885, Spiral Galaxy; Supernova 2002 F [online], www.kopernik.org [dostęp 2020-01-17].
  12. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].