Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
US Navy | |
Wejście do służby |
27 października 1986[1] |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
110 m |
Szerokość |
10 m |
Zanurzenie testowe |
300 m |
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
1 reaktor S6G chłodzony wodą 1 turbina o mocy 30.000 KM napędzająca jedną śrubę | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu • taktyczna |
|
Sensory | |
• radar:AN/BPS-15 • sonary: AN/BQQ-5 i AN/BQS-15 antena holowana TB-16 | |
Uzbrojenie | |
26 x Mk 48 ADCAP, Tomahawk SLCM 12 Tomahawk SLCM w VLS miny: Mk.67 SLMM, Mk.60 Captor | |
Wyrzutnie torpedowe |
• torpedowe: 4 x 533 mm na dziobie |
Załoga |
132 oficerów i marynarzy |
USS Chicago (SSN-721) – amerykański wielozadaniowy okręt podwodny z napędem atomowym typu Los Angeles. Okręt ten należy do drugiej grupy jednostek 688, które wyposażone zostały w dwanaście pionowych wyrzutni pocisków manewrujących. Jako okręt zmodyfikowanej w ten sposób generacji jednostek 688, dysponuje możliwością wystrzeliwania torped mk.48, pocisków manewrujących, a także stawiania min, poprzez wykorzystanie czterech dziobowych wyrzutni torpedowych, jak też wystrzeliwania pocisków Tomahawk SLCM z wyrzutni typu VLS. Jednostka o długości 110 metrów i wyporności w zanurzeniu wynoszącej 6927 długich ton, dzięki napędowi atomowemu zapewnianemu przez siłownię o mocy 30000 KM z reaktorem wodnociśnieniowym S6G, zdolna była do pływania podwodnego z prędkością 33 węzłów.