Historia | |
Położenie stępki | |
---|---|
Wodowanie |
27 października 1944 |
US Navy | |
Wejście do służby | |
Wycofanie ze służby | |
Los okrętu |
zatopiony jako okręt-cel 31 lipca 1980 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
2425 t |
Długość |
119 m |
Szerokość |
12,5 m |
Zanurzenie |
5,6 m |
Napęd | |
2 turbiny parowe General Electric 60 000 shp | |
Prędkość |
36,8 węzła (68,2 km/h) |
Zasięg |
4500 mil morskich (8330 km) przy prędkości 20 węzłów (37 km/h) |
Uzbrojenie | |
6 dział uniwersalnych kal. 127 mm/38, 12 dział przeciwlotniczych kal. 40 mm, 11 dział przeciwlotniczych kal. 20 mm, 10 wyrzutni torpedowych kal. (533 mm) | |
Załoga |
336 ludzi |
USS Duncan (DD-874) amerykański niszczyciel typu Gearing. Nazwa okrętu pochodziła od komandora Silasa Duncana USN (1788–1834).
Stępkę okrętu położono 22 maja 1944 w stoczni Consolidated Steel Corporation w Orange (Teksas). Zwodowano go 27 października 1944, matką chrzestną była pani D. C. Thayer. Jednostka weszła do służby 25 lutego 1945, pierwszym dowódcą został Commander P. D. Williams. 18 marca 1949 okręt został przeklasyfikowany na DDR-874.
"Duncan" został przydzielony na Pacyfik do służby patrolowej w czasie wojny koreańskiej. Pływał w pobliżu wybrzeży chińskich i koreańskich operując w składzie amerykańskiej 7 Floty wspierając siły Narodów Zjednoczonych. Przydziały na zachodnim Pacyfiku przeplatał z okresami służby na wodach w pobliżu zachodniego wybrzeża USA i Hawajów.
Służył jako okręt dozorujący samoloty w rejonie Yankee Station w zatoce Tonkijskiej, uczestniczył w operacjach Sea Dragon i Market Time w czasie wojny wietnamskiej. Wypełniał także misje SAR i zapewniał wsparcie artyleryjskie oddziałom na lądzie. W latach 1960-1961 przeszedł modernizację FRAM II.
"Duncan" został wycofany ze służby 15 stycznia 1971 i skreślony z listy okrętów floty 1 lutego 1974. Został zatopiony jako okręt-cel 31 lipca 1980.