USS Duncan (DD-874)

USS Duncan (DD-874)
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

22 maja 1944

Wodowanie

27 października 1944

 US Navy
Wejście do służby

25 lutego 1945

Wycofanie ze służby

15 stycznia 1971

Los okrętu

zatopiony jako okręt-cel 31 lipca 1980

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2425 t

Długość

119 m

Szerokość

12,5 m

Zanurzenie

5,6 m

Napęd
2 turbiny parowe General Electric 60 000 shp
Prędkość

36,8 węzła (68,2 km/h)

Zasięg

4500 mil morskich (8330 km) przy prędkości 20 węzłów (37 km/h)

Uzbrojenie
6 dział uniwersalnych kal. 127 mm/38,
12 dział przeciwlotniczych kal. 40 mm,
11 dział przeciwlotniczych kal. 20 mm, 10 wyrzutni torpedowych kal. (533 mm)
Załoga

336 ludzi

USS Duncan (DD-874) amerykański niszczyciel typu Gearing. Nazwa okrętu pochodziła od komandora Silasa Duncana USN (17881834).

Stępkę okrętu położono 22 maja 1944 w stoczni Consolidated Steel Corporation w Orange (Teksas). Zwodowano go 27 października 1944, matką chrzestną była pani D. C. Thayer. Jednostka weszła do służby 25 lutego 1945, pierwszym dowódcą został Commander P. D. Williams. 18 marca 1949 okręt został przeklasyfikowany na DDR-874.

"Duncan" został przydzielony na Pacyfik do służby patrolowej w czasie wojny koreańskiej. Pływał w pobliżu wybrzeży chińskich i koreańskich operując w składzie amerykańskiej 7 Floty wspierając siły Narodów Zjednoczonych. Przydziały na zachodnim Pacyfiku przeplatał z okresami służby na wodach w pobliżu zachodniego wybrzeża USA i Hawajów.

Służył jako okręt dozorujący samoloty w rejonie Yankee Station w zatoce Tonkijskiej, uczestniczył w operacjach Sea Dragon i Market Time w czasie wojny wietnamskiej. Wypełniał także misje SAR i zapewniał wsparcie artyleryjskie oddziałom na lądzie. W latach 1960-1961 przeszedł modernizację FRAM II.

"Duncan" został wycofany ze służby 15 stycznia 1971 i skreślony z listy okrętów floty 1 lutego 1974. Został zatopiony jako okręt-cel 31 lipca 1980.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]