USS Halibut (SSGN-587)

USS Halibut (SSGN-587)
Klasa	okręt podwodny
Typ	(okręt unikatowy)
	Historia
Stocznia	Mare Island Naval Shipyard
Położenie stępki	11 kwietnia 1957
Wodowanie	9 stycznia 1959
	US Navy
Wejście do służby	4 stycznia 1960
Los okrętu	nieaktywny / złomowany
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 3845 t.; 4755 t.
Długość	106,7 m
Szerokość	8,84 m
Zanurzenie testowe	213 m
	Napęd
	1 reaktor S3W; 2 turbiny o mocy 7300 KM,; 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 20 w.; 20 w.
	Uzbrojenie
	5 RGM-6 Regulus lub; 4 RGM-15 Regulus II; 17 torped
Wyrzutnie torpedowe	1 hangar i rampa-wyrzutnia Regulus; 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm (dziób); 2 x 533 mm (rufa)
Załoga	123 oficerów i marynarzy

USS Halibut (SSGN-587) — amerykański unikatowy okręt podwodny o napędzie atomowym, skonstruowany i zbudowany do przenoszenia pocisków manewrujących z głowica jądrową typu Regulus.

Opis

Na początku lat pięćdziesiątych XX wieku, Stany Zjednoczone usiłowały rozwinąć technologie przenoszenia przez okręty US Navy głowic jądrowych za pomocą pocisków manewrujących, w tym zwłaszcza typu Regulus. Dążenie to ścierało się w marynarce amerykańskiej z początkowo rugowanymi, z czasem jednak nabierającymi coraz większego znaczenia poglądami, iż trzonem ofensywnych sił jądrowych marynarki powinny stać się przenoszone przez jej okręty pociski balistyczne^[1]. Tymczasem jednak, idea oparcia sił uderzeniowych na pociskach manewrujących miała pozycję dominującą, stąd też podejmowano próby przystosowania m.in. okrętów podwodnych do przenoszenia i odpalania pocisków Regulus. Wejście amerykańskiej marynarki w erę napędu jądrowego, pchnęło US Navy na drogę rozwoju podwodnych nosicieli pocisków manewrujących, wyposażonych w napęd atomowy. Pierwszym okrętem tego rodzaju miał być przyjęty do służby 4 stycznia 1960 roku USS "Halibut". Okręt ten był jednak dopiero drugą amerykańską jednostką wyposażoną w broń rakietową. Pierwszą natomiast, był przedstawiciel nowego podejścia marynarki wojennej USA, zapoczątkowanego objęciem stanowiska Szefa Operacji Morskich przez admirała Arleigh'a Burke - pierwszy podwodny okręt "balistyczny" programu 41 for Freedom, USS "George Washington" (SSBN-598). Przestawienie koncepcji uderzeniowej US Navy z pocisków manewrujących na pociski balistyczne programów 41 for Freedom i Polaris, przerwało rozwój okrętów przenoszących pociski manewrujące, stąd USS "Halibut" pozostał jedynym przedstawicielem tej koncepcji, w grupie amerykańskich atomowych okrętów podwodnych.

Bibliografia

Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

Przypisy

↑ Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

[CWS-1] Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.

[1]