USS Langley (CVL-27)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Langley (CVL-27)

USS „Langley” w drodze koło wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych w październiku 1943 roku
Klasa	lotniskowiec lekki
Typ	Independence
Historia
Stocznia	New York Shipbuilding
Położenie stępki	11 kwietnia 1942
Wodowanie	22 maja 1943
US Navy
Nazwa	„Fargo” USS "Crown Point" (CV‑27) „Langley”
Wejście do służby	31 sierpnia 1943
Wycofanie ze służby	11 lutego 1947
Marine nationale
Nazwa	„La Fayette”
Wejście do służby	1951
Wycofanie ze służby	marzec 1963
Los okrętu	sprzedany na złom w 1964
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	11 000 t
Długość	189,7 m
Szerokość	21,8 m (linia wodna) 33,3 m (długość całkowita)
Zanurzenie	7,9 m
Napęd
4 śruby, 4 kotły Babcock & Wilcox, 4 turbiny General Electric, 100 000 KM
Prędkość	31 węzłów
Uzbrojenie
26 x 40 mm działa
Wyposażenie lotnicze
45 samolotów
Załoga	1569 oficerów i marynarzy
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Langley (CVL-27) – lekki lotniskowiec floty amerykańskiej z czasów II wojny światowej należący do typu Independence. USS „Langley” służył także we Francuskiej Marynarce Wojennej jako „La Fayette” (R96) między 1951 a 1963 rokiem. Jego nazwa wzięła się od Samuela Pierponta Langley’a, amerykańskiego naukowca i pioniera lotnictwa. USS „Langley” został odznaczony dziewięcioma battle star(inne języki) za swoją służbę podczas II wojny światowej. CVL-27 miał imię oraz tradycję USS „Langley” (CV-1), pierwszego lotniskowca US Navy, który został zatopiony 27 lutego 1942.

Służba

Task Group 38.3 wpływa do kotwicowiska na atolu Ulithi w kolumnie po powrocie z misji zaatakowania japońskich celów na Filipinach. Okręty widoczne na zdjęciu (od przodu) to: USS „Langley”, „Ticonderoga”, „Washington”, „North Carolina”, „South Dakota”, „Santa Fe”, „Biloxi”, „Mobile” i „Oakland”. Zdjęcie wykonano 2 grudnia 1944

USS „Langley” został zbudowany przez stocznię w Camden w New Jersey. Został on oryginalnie zamówiony jako lekki krążownik USS „Fargo” (CL-85). Jednak w tym samym czasie, kiedy jego stępka została położona w kwietniu 1942 roku, został on przeprojektowany na lotniskowiec. Podczas budowy użyto oryginalny kadłub i maszynownię krążownika. Przyjęty do służby w sierpniu 1943 roku, „Langley” wypłynął na Pacyfik pod koniec tego samego roku, by wziąć udział w II wojnie światowej podczas operacji na Wyspach Marshalla między styczniem a lutym 1944. Podczas następnych czterech miesięcy samoloty z USS „Langley” atakowały japońskie pozycje na centralnym Pacyfiku i na zachodniej Nowej Gwinei. W czerwcu 1944 „Langley” wziął udział w lądowaniu na Wyspach Mariańskich i w bitwie na Morzu Filipińskim.

„Langley” kontynuował swoją służbę przez resztę 1944 roku, biorąc udział w operacji na Palau i w rajdach na Filipiny, Formozę, Wyspy Riukiu oraz w bitwie w zatoce Leyte. W styczniu-lutym 1945 „Langley” wraz z innymi jednostkami 3. Floty brał udział w wypadzie na Morze Południowochińskie, podczas którego przeprowadzono pierwszy zmasowany atak samolotów z lotniskowców na japońskie wyspy macierzyste i inwazję na Iwo Jimę. Większa aktywność bojowa lotniskowca miała miejsce między marcem a majem, kiedy samoloty z USS „Langley” atakowały cele w Japonii oraz wspierały inwazję na Okinawę. Po gruntownym przeglądzie lotniskowca w Stanach Zjednoczonych w czerwcu i lipcu 1945, w sierpniu „Langley” był w drodze z powrotem na Pacyfik, jednak w tym samym czasie wojna się już skończyła.

Po służbie jako transportowiec żołnierzy-weteranów z Pacyfiku do Stanów Zjednoczonych, „Langley” popłynął na Ocean Atlantycki, gdzie służył tak samo jak na Pacyfiku pomiędzy listopadem 1945 a styczniem 1946. Przez resztę 1946 roku „Langley” przebywał w porcie w Filadelfii w stanie Pensylwania już jako nieaktywny okręt. Lotniskowiec został wycofany ze służby w lutym 1947.

Późniejsza służba

USS „Langley” został wyjęty z „naftaliny” na początku 1951 roku, odnowiony i przekazany Francji w ramach programu Mutual Defense Assistance Program. Po ponad dziesięciu latach służby we Francuskiej Marynarce Wojennej pod nazwą „La Fayette”, został on zwrócony Stanom Zjednoczonym w marcu 1963, a następnie sprzedany na złom rok później^[1].

Przypisy

1. Porte-avions „La Fayette” (fr.). [dostęp 8 kwietnia 2012].

Bibliografia

• USS „Langley” (CVL-27), 1943–1964. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)]. (ang.). [dostęp 8 kwietnia 2012].
• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.

Linki zewnętrzne

• navsource.org: USS „Langley” (ang.). [dostęp 8 kwietnia 2012].
• hazegray.org: USS „Langley” (ang.). [dostęp 8 kwietnia 2012].
• Angel on the Yardarm: The Beginnings of Fleet Radar Defense and the Kamikaze Threat – książka Johna Monsarrata, który służył na USS „Langley” podczas głównych bitew wojny na Pacyfiku od stycznia 1944 do maja 1945 roku. wgordon.web.wesleyan.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-30)]. (ang.). [dostęp 8 kwietnia 2012].
• USS „Langley” (CVL-27) (ang.). [dostęp 8 kwietnia 2012].