USS Port Royal (CG-73)

USS Port Royal
	Historia
Stocznia	Ingalls Shipbuilding
Położenie stępki	18 października 1991
Wodowanie	20 listopada 1992
	US Navy
Wejście do służby	9 lipca 1994
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	9600 t
Długość	173 m
Szerokość	17 m
Zanurzenie	10 m
	Napęd
	4 turbiny gazowe General Electric LM2500 o mocy 80 000 KM napędzające 2 śruby
Prędkość	32 węzły
	Uzbrojenie
	2 x 62 wyrzutnie Mk41 systemu VLS wyposażonych w pociski RIM-67 SM-2, BGM-109 Tomahawk lub rakietotorpedy RUM-139 VL Asroc; 8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Harpoon; 2 działa kaliber 127 mm; 2x zestaw przeciwrakietowy Vulcan Phalanx 20 mm; 2x działko 25 mm; dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 46
	Wyposażenie lotnicze
	dwa śmigłowce SH-60 Sea Hawk
Załoga	360

Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

USS Port Royal (CG-73) – amerykański krążownik rakietowy typu Ticonderoga. Dwudziesta siódma i ostatnia jednostka tego typu, drugi okręt w historii US Navy, który nazwano dla upamiętnienia dwóch bitew morskich, które miały miejsce w rejonie zatoki Port Royal podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych i wojny secesyjnej.

Historia

Zamówienie na okręt zostało złożone 25 lutego 1988. Stępkę pod "Port Royal" położono 18 października 1991 w stoczni Ingalls Shipbuilding w Pascagoula w stanie Missisipi. Wodowanie okrętu miało miejsce 20 listopada 1992 a wejście do służby 9 lipca 1994. Początkowo "Port Royal" miał być eksperymentalną jednostką wyposażoną w laser HELWEPS mogący zestrzeliwać nadlatujące pociski z odległości 4 km, a także niszczyć urządzenia optoelektroniczne nieprzyjaciela na odległości 10 km. Ostatecznie urządzenie nie zostało zainstalowane a program HELWEPS został anulowany.

Pierwsza misja krążownika trwała od grudnia 1995 do maja 1996, kiedy wchodził on w skład grupy bojowej której trzonem był lotniskowiec USS "Nimitz". Podczas tej misji "Port Royal" został pierwszym krążownikiem w historii US Navy na którym w skład załogi weszły kobiety. Druga misja okrętu w składzie tej samej grupy okrętów trwała od września 1997 do marca 1998. Następnie wszedł w skład grupy okrętów lotniskowca USS "John C. Stennis". W czasie tej misji "Port Royal" doznał uszkodzenia jednej ze śrub napędowych podczas pościgu za jednostką podejrzaną o łamanie sankcji nałożonych przez ONZ na Irak.

Od 17 listopada 2001 bierze udział w działaniach związanych z ochroną okrętów biorących udział w operacjach w Iraku i Afganistanie.

Fikcja

W powieści Toma Clancy`ego "Dług honorowy" "Port Royal" jest wymieniony jako część eskorty lotniskowca USS "John C. Stennis". Służy jako platforma dla śmigłowców RAH-66 Comanche w specjalnej misji Armii.

Krążowniki typu Ticonderoga	„Lake Erie” „Port Royal” „Shiloh”
Niszczyciele typu Arleigh Burke	„Arleigh Burke” „Stethem” „Paul Hamilton” „Hopper” „John S. McCain” „Fitzgerald” „Russell” „Milius” „John Paul Jones” „Benfold” „O’Kane” „Higgins”
Niszczyciele typu Kongō	„Kongō” „Kirishima” „Myōkō” „Chōkai”