Typ | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
7 września 1936 |
Wodowanie |
27 lipca 1938 |
US Navy | |
Wejście do służby |
16 stycznia 1939 |
Zatopiony |
19 listopada 1943 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
94,64 metra |
Szerokość |
8,18 metra |
Zanurzenie testowe |
76 metrów |
Napęd | |
4 silniki diesla (1535 hp) 4 silniki elektryczne (685 HP) 2 pomocnicze silniki diesla (258 KW) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
11,000 mil morskich (20,000 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) na powierzchni |
Uzbrojenie | |
24 torpedy Mark XIV | |
Wyrzutnie torpedowe |
USS Sculpin (SS-191) – amerykański okręt podwodny typu Sargo. Zwodowany 27 lipca 1938 roku w stoczni Portsmouth Naval Shipyard, wszedł do służby w United States Navy 16 stycznia 1939 roku. Został zatopiony 19 listopada 1943 w czasie wojny na Pacyfiku, w wyniku ataku japońskiego niszczyciela „Yamagumo”. Uszkodzony bombami głębinowymi, został zmuszony do wynurzenia w celu ratowania załogi, po czym zatonął pod ogniem artyleryjskim niszczyciela.
42 członków załogi okrętu zostało podjętych z wody przez japońską jednostkę, jednak jeden z nich - ciężko ranny został wyrzucony za burtę do wody. Pozostali ocaleni członkowie załogi zostali zabrani do japońskiej bazy na wyspie Chuuk, gdzie zostali poddani przesłuchaniom, po czym umieszczeni w dwóch zmierzających w stronę Japonii lotniskowcach eskortowych, „Chūyō” i „Unyō”. „Chūyō”, przewoził pod pokładem 21 rozbitków z USS „Sculpin” (SS-191), gdy został 4 grudnia 1943 roku storpedowany i zatopiony przez bliźniaczy amerykański okręt podwodny USS „Sailfish” (SS-192)[1]. W wyniku amerykańskiego ataku na japońską jednostkę, ocalał tylko jeden członek załogi „Sculpina”, który został uratowany przez japoński niszczyciel „Urakaze”[1]. Pozostali przeżyli niewolę w obozach w Japonii[1].