USS Woolsey (DD-77) | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
1 listopada 1917 |
Wodowanie |
17 września 1918 |
US Navy | |
Wejście do służby |
30 września 1918 |
Los okrętu |
zatonął po kolizji 26 lutego 1921 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1154 długich ton (1173 t) |
Długość |
95,8 m |
Szerokość |
9,43 m |
Zanurzenie |
2,96 m |
Napęd | |
2 silniki parowe 2 śruby | |
Prędkość |
35,33 węzła |
Uzbrojenie | |
4 x 102 mm 2 x 1-funtówka 12 x 533 mm wt. | |
Załoga |
131 |
USS Woolsey (DD-77) – amerykański niszczyciel typu Wickes. Jego patronem był Melancthon Taylor Woolsey.
Stępkę okrętu położono 1 listopada 1917 w stoczni Bath Iron Works w Bath (Maine). Zwodowano go 17 września 1918, matką chrzestną była Elise Campau Wells. Jednostka weszła do służby w US Navy 30 września 1918, jej pierwszym dowódcą był Lieutenant Commander Frederick V. McNair, Jr.
Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na Atlantyku.
W 1919 przeszedł na Pacyfik. 26 lutego 1921 w wyniku kolizji został przecięty na pół przez statek SS "Steel Inventor". Rozbitkowie zostali uratowani przez siostrzany USS "Aaron Ward" (DD-132).