Ujigami (jap. 氏神) – opiekuńczy bóg albo duch o szczególnej pozycji w japońskiej religii shintō.
Do Ujigami modlono się z wielu powodów, między innymi dla ochrony przed chorobą, powodzenia w staraniach, czy dobrych żniw[1].
Uważa się, że w Ujigami wierzono dopiero od VIII wieku[2].
Pojęcia Ujigami w obecnej formie używa się na określenie kilku innych typów bóstw shintō. Początkowo pojęcie Ujigami odnosiło się do boga rodzinnego[3]. Uznaje się, że na początku bóstwa te były czczone przy prowizorycznych ołtarzach[3]. Po epoce Heian został ustanowiony system ziemski shōenów i szlachta, wojownicy oraz świątynie mieli swój własny teren, przestało funkcjonować społeczeństwo bazujące na rodzinie, a kult Ujigami zmalał. Z kolei posiadacze ziemscy zaczęli modlić się do bóstw, aby chroniły ich teren. Bóstwa opiekuńcze nazywano Chinju (jap. 鎮守). W okresie Muromachi system ziemski zanikł, a bóstwa opiekuńcze czczono wraz z Ujigami.
Ubusunagami (jap. 産土神) to bóg miejsca urodzenia. Z czasem Ubusunagami i Chinju postrzegano jako serce społeczności, i ostatecznie odnosi się do nich jako Ujigami[4].
Określenie ujiko (jap. 氏子) stosuje się do czcicieli Ujigami.