Ukshin Hoti
 Graffiti w Prisztinie przedstawiające wizerunek Ukshina Hotiego i hasło: Republiko! Gdzie jest Ukshin Hoti? | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1943 |
| Data śmierci |
1999 (prawdopodobnie) |
| Specjalność: filozofia | |
| Alma Mater | |
Ukshin Hoti (ur. 1943 w Krushë e Madhe, zm. prawdopodobnie 1999) – kosowski działacz niepodległościowy i demokratyczny, wykładowca Wydziału Filozofii na Uniwersytecie w Prisztinie. Jest uznany za zaginionego[1][2][3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Naukę podstawową i średnią ukończył w Prizrenie i w Prisztinie[4]. W 1964 roku zapisał się na Wydział Medycyny Uniwersytetu w Zagrzebiu, jednak za namową profesorów zmienił kierunek na studia polityczne[1][2][3]. Będąc studentem na tym uniwersytecie, organizował protesty przeciwko wojnie wietnamskiej[1][2][3]. W 1968 roku wyjechał do Belgradu, gdzie następnie ukończył studia podyplomowe na Uniwersytecie w Belgradzie w zakresie stosunków międzynarodowych[4]. Jako student pełnił w Belgradzie służbę wojskową[1][2][3]. Następnie specjalizował się na Uniwersytecie Harvarda, na Uniwersytecie w Chicago i na Uniwersytecie Jerzego Waszyngtona[4][1][2][3][5].
W latach 1972–1977 był sekretarzem jugosłowiańskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych[1][2][3].
19 listopada 1981 roku został skazany na 9 lat więzienia za publiczne bronienie studentów domagających się niepodległości Kosowa, jednak wyrok został skrócony do 3.5 roku[4]. Po zwolnieniu z więzienia wrócił do Orahovaca[4].
W 1990 roku pracował w Lublanie jako redaktor w albańskojęzycznych czasopismach Alternativa, Republika i Demokracia Autentike - DEA, które już w następnym roku zostały zamknięte[4]. Wrócił do Prisztiny, gdzie przez pewien czas ponownie pracował na Uniwersytecie w Prisztinie[4]. W 1993 roku opuścił Demokratyczną Ligę Kosowa[4]. 17 maja 1994 r. został skazany na 5 lat więzienia za udział w ruchu na rzecz niepodlegości Kosowa[6][5].
W 1998 roku był nominowany do Nagrody Sacharowa[6].
Zaginięcie
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na pełne odbycie wyroku, 16 maja 1999 roku zwolniony z więzienia w Lipljanie[6][4]. Rodzina Hotiego nie została powiadomiona o zakończeniu jego wyroku[6]. Został po tym uznany za zaginionego[5], prawdopodobnie został uprowadzony przez władze jugosłowiańskie[6]. Ostatni raz był widziany w dniu uwolnienia przez trzech byłych współwięźniów[7].
Publikacje[8]
[edytuj | edytuj kod]- Filozofia politike e çështjes shqiptare
- Od politike hladnog rata do detanta (1976)
- The political philosophy of Albanian question (1998)
- Bisedë përmes hekurash (2000 - wydanie prawdopodobnie pośmiertne)
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był najstarszym z sześciorga dzieci Fatimy i Nazifa (Ukshim miał trzech braci: Ragipiego, Hidajeta, Afrima oraz dwie siostry: Myrveten i Resmiję)[1][2]. Fatima była gospodynią domową, a Nazif prowadził kiosk z gazetami przed szkołą we wsi Krushë e Madhe[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i UKSHIN HOTI: Pjesa 1, fillimet. gazetaora.com, 2014-11-15. [dostęp 2015-10-17]. (alb.).
- ↑ a b c d e f g h i Ukshin Hoti – nga Edon Duraku – Pjesa I dhe II. vetvendosje.org, 2014-11-09. [dostęp 2019-10-12]. (alb.).
- ↑ a b c d e f Edon Duraku: UKSHIN HOTI. unikomb.org, 2014-11-07. [dostęp 2016-01-18]. (alb.).
- ↑ a b c d e f g h i 16 vjet nga zhdukja e mistershme e Ukshin Hotit. telegrafi.com, 2015-05-16. [dostęp 2015-05-18]. (alb.).
- ↑ a b c Elsie 2004 ↓, s. 78.
- ↑ a b c d e Official Journal of the European Communities: Official Journal of the European Communities. eur-lex.europa.eu, 2000-10-03. (ang.).
- ↑ Abrahams 2001 ↓, s. 245.
- ↑ Ukshin Hoti. openlibrary.org. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Fred Abrahams, Under orders: war crimes in Kosovo, Nowy Jork, Waszyngton, Londyn, Bruksela: Human Rights Watch, 2001, ISBN 1-56432-264-5.
- Robert Elsie, Historical Dictionary of Kosova, Lanham, Toronto, Oksford: The Scarecrow Press, Inc., 2004, ISBN 978-0-8108-5309-6.