Ulli Kaden (1989) | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1959 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
197 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Ulli Kaden właśc. Ulrich Kaden (ur. 9 marca 1959 w Monachium[1]) – wschodnioniemiecki bokser walczący w kategorii superciężkiej, dwukrotny mistrz Europy.
Walczył w wadze superciężkiej (ponad 91 kilogramów).
Zdobył srebrny medal w wadze ciężkiej (ponad 81 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1978 w Dublinie po przegranej w finale z Petyrem Stoimenowem z Bułgarii[2].
Na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere Kaden zdobył brązowy medal w wadze superciężkiej przegrywając w półfinale z Francesco Damianim z Włoch[3]. Dwa lata później na mistrzostwach Europy w 1983 w Warnie wywalczył srebrny medal, a w finale ponownie przegrał z Damianim[4].
Wskutek bojkotu igrzysk olimpijskich w 1984 w Los Angeles przez NRD nie wziął w nich udziału. Na turnieju Przyjaźń-84 zorganizowanym w Hawanie dla pięściarzy z państw bojkotujących igrzyska zdobył brązowy medal, po porażce w półfinale przez nokaut z Teófilo Stevensonem[5]. Wystąpił na mistrzostwach świata w 1986 w Reno, ale przegrał pierwszą walkę ze Stevensonem[6].
Zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w 1987 w Turynie po wygranej w finale z Aleksandrem Jagubkinem z ZSRR[7]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu odpadł w ćwierćfinale po przegranej z Lennoxem Lewisem z Kanady[1]. Ponownie wywalczył złoty medal na mistrzostwach Europy w 1989 w Atenach po zwycięstwie w finale nad Giorgiosem Tsahakisem z Grecji[8].
Ulli Kaden był mistrzem NRD w wadze superciężkiej w latach 1980–1988[9]. W toku swej kariery trzykrotnie wygrał z Teófilo Stevensonem (m.in. podczas Pucharu Chemii w Halle w 1986[10]) i sześciokrotnie z nim przegrał[11].