Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 maja 2006 |
Zawód, zajęcie |
inżynier, chemik |
Alma Mater | |
Stanowisko |
minister szkolnictwa wyższego, badań naukowych i technologii (1993–1994) |
Odznaczenia | |
Umberto Colombo (ur. 20 grudnia 1927 w Livorno, zm. 13 maja 2006 w Rzymie) – włoski inżynier, chemik i naukowiec, w latach 1993–1994 minister szkolnictwa wyższego, badań naukowych i technologii.
W 1950 ukończył chemię na Uniwersytecie w Pawii, kształcił się następnie w Massachusetts Institute of Technology. Zawodowo związany z włoskim przemysłem. Pracował w przedsiębiorstwie Montedison, gdzie był m.in. dyrektorem generalnym pionu badań i rozwoju (do 1979). Później był prezesem kolejno włoskiej komisji energii jądrowej CNEN (do 1982), korporacji gazowo-petrochemicznej Eni (do 1983) oraz Włoskiej Krajowej Agencji Nowych Technologii, Energetyki i Zrównoważonego Rozwoju Gospodarczego ENEA (do 1993)[1][2]. W pracy naukowej zajmował się geochemią, chemią powierzchni i chemią ciała stałego[2].
Był członkiem różnych instytucji naukowych w tym Accademia Nazionale dei Lincei, Academia Europaea[1], American Academy of Arts and Sciences oraz World Academy of Art and Science[3]. Pełnił też funkcję przewodniczącego rady naukowej Fondazione Eni Enrico Mattei[3].
Od maja 1993 do maja 1994 sprawował urząd ministra szkolnictwa wyższego, badań naukowych i technologii w rządzie Carla Azeglia Ciampiego[4].
Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej klasy II (1987)[5] i I (1994)[6], a także Orderem Zasługi za Pracę (1991)[1].