wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2016) |
322[2] |
Strefa numeracyjna |
59 |
Kod pocztowy |
77-116[3] |
Tablice rejestracyjne |
GBY |
SIMC |
0742428 |
Położenie na mapie gminy Czarna Dąbrówka ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bytowskiego ![]() | |
![]() |
Unichowo (kaszub. Ùnichòwò; niem. Wundichow) – stara wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka[4][5], na północno-wschodnim obrzeżu Parku Krajobrazowego Dolina Słupi, przy skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr z drogą wojewódzką nr
.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Czarna Dąbrówka[6].
Zobacz też:Unichowo, nazywane także Wunichowo (w niemieckim brzmieniu Wundichow), wieś i dobra rycerskie w Pomeranii, nad Słupią, między jeziorami: Głębokim (Glambock) i Szotowskim (Schattofske) w ówczesnym powiecie słupskim. Około 1885 roku wieś i dobra posiadały własną stację pocztową i telegraficzną. W końcu XIX wieku krzyżowały się tu drogi kolei lęborsko-bytowskiej i słupsko-bytowskiej. Cytując za słownikiem[7]„Okolica falista, gleba gliniasta i choć piaszczysta, jednak urodzajna; są także nawodnione łąki i znaczne lasy; hodowla owiec rasy Rambouillet i świni rasy Lincoln, karpiarnia”.
W roku 1885 wieś obejmowała 292 ha licząc 148 mieszkańców (ewangelików), zaś dobra rycerskie posiadały 764 ha gruntów i 198 mieszkańców w tym: 190 katolików i 8 ewangelików. Dobra te nabył w roku 1885 von der Marwitz z Nożyna za kwotę 55000 talarów (wiadomość za: „Zur Gesch. der Familie v. der Marwitz”, s. 74 i „Das Reichspostgebiet”, Berlin, 1878, s. 178)[7].