Urobatis

Urobatis
Garman, 1913[1]
Ilustracja
U. pardalis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Rząd

orleniokształtne

Rodzina

Urotrygonidae

Rodzaj

Urobatis

Typ nomenklatoryczny

Raia (Leiobatus) sloani Blainville, 1816

Gatunki

9 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Urobatisrodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny Urotrygonidae.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach zachodniego Oceanu Atlantyckiego oraz wschodniego i południowo-wschodniego Oceanu Spokojnego[2][3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 76 cm; masa ciała (największa opublikowana) 1,4 kg[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1913 roku amerykański ichtiolog i herpetolog Samuel Garman w artykule poświęconym rekinom i płaszczkom opublikowanym w czasopiśmie Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy, at Harvard College[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) wymarły U. sloani.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Urobatis: gr. ουρα oura ‘ogon’; βατoς batos lub βατις batis ‘płaska ryba, zwykle stosowana w odniesieniu do płaszczki lub rai’[4].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[2]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy, at Harvard College”. 36, s. 401, 1913. (ang.). 
  2. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-18] (ang.).
  3. a b R. Froese & D. Pauly: Urobatis. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-18]. (ang.).
  4. Ch. Scharpf: Family Urotrygonidae McEachran, Dunn & Miyake 1996 (American Round Stingrays or Round Rays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-18]. (ang.).
  5. S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 154. ISBN 83-215-2103-7.
  6. E. Grabda & T. Heese: Polskie nazewnictwo popularne: krągłouste i ryby. Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1971, s. 28. ISSN 0239-7129.
  7. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. molleni.
  8. Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. sloani.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]