Ustarbowo

Ustarbowo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	wejherowski
Gmina	Wejherowo
Liczba ludności (2023)	273[2]
Strefa numeracyjna	58
Kod pocztowy	84-215[3]
Tablice rejestracyjne	GWE
SIMC	0176756[4]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wejherowo Ustarbowo
Położenie na mapie Polski Ustarbowo
Położenie na mapie województwa pomorskiego Ustarbowo
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego Ustarbowo
54°33′07″N 18°12′14″E/54,551944 18,203889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Ustarbowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Ùstarbòwò, kaszb. Ùstôrbòwò^[5]) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo^[4][6].

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Ustarbau. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Ustarbau w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Wusterbau.

Wieś posiada średnią infrastrukturę. Brak kanalizacji i gazu. Asfaltowa droga od strony Sopieszyna jest w dobrym stanie. Od października 2016 od Ustarbowa do Gowina prowadzi nowa droga asfaltowa, nazywana 'małą obwodnicą Wejherowa'. Bardzo fajna trasa łącząca Gowino z Sopieszynem przez Ustarbowo. Nie ma już także problemów z dojazdami zimą czy ze strony Sopieszyna, czy tym bardziej ze strony Gowina, gdyż codziennie jeżdżą tędy autobusy PKS oraz szkolne i droga od świtu jest odśnieżana.

widok na wieś i Jezioro Ustarbowskie

Przystanek PKS w centrum Ustarbowa.

W centrum wsi sklep spożywczy ABC.

W Ustarbowie do dyspozycji mieszkańców i gości jest nowa świetlica wiejska oraz plac zabaw i boisko wielofunkcyjne.

W pobliżu wsi znajduje się Jezioro Ustarbowskie.

Ludność miejscowości w latach:

• 1885 - 59 mieszkańców
• 1910 - 62 mieszkańców^[8]
• 2002 - 213 mieszkańców
• 2005 - 243 mieszkańców
• 2012 - 255 mieszkańców
• 2014 - 261 mieszkańców
• 2022 - 271 mieszkańców^[9]

Ustarbowo w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego

W 1893r. w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego tak pisano o Ustarbowie:

Ustarbowo 1.) niem. Ustarbau, dok. Ustirbow, w[ie]ś i młyn wodny na Kaszubach, pow. wejherowski, st[acja]. p[ocztowa]. Gniewowo, par[afia]. kat[olicka]. Luzin, st[acja] kol[ejowa] Wejherowo o 6 k[i]l[ometrów], odl[egła]; 121 ha (82 roli orn., 10 łąk, 5 lasu); 1885 r. 10 d[o]m[ów]., 10 dym. 59 m[iesz]k[ańców]., 33 kat[olików], 26 ew[angelików], z których na Ustarbowski Młyn nad Dąbrowską strugą przypada 17 m[iesz]k[ańców] i 2 d[o]m[y] (...)^[10]

Zobacz też

• Aglomeracja Trójmiasta
• Dąbrówka
• Przetoczyno
• Sopieszyno

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143225
2. BIP gminy, sołectwa i sołtysi. Stan ludności w dn. 31.12.2023 [dostęp=2024-02-27]
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1327 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. GUS. Wyszukiwarka TERYT
5. Plan Odnowy Miejscowości Ustarbowo (kaszb. Ùstôrbòwò) na lata 2014-2021, Wejherowo 2014, http://ugwejherowo.pl/plany/Plan.Odnowy.Miejscowości.Ustarbowo.pdf
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. TomaszT. Panecki TomaszT. (red.), Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa: Instytut Historii PAN, 2021, ISBN 978-83-66911-07-9  (pol.). Brak numerów stron w książce
8. Gemeindeverzeichnis Deutschland 1900. Uli Schubert. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-28)]. (niem.).
9. Dane obejmujące liczbę mieszkańców zameldowanych na pobyt stały [online], bip.ugwejherowo.pl [dostęp 2023-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-26]  (pol.).
10. Ustarbowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 843 .