Uładzimir Arłou (ur. 1953)
 Uładzimier Arłou | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 sierpnia 1953 |
|---|---|
| Język |
białoruski |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Uładzimier Alaksiejewicz Arłou (biał. Уладзімер Аляксеевіч Арлоў, ros. Владимир Алексеевич Орлов, Władimir Aleksiejewicz Orłow, ur. 25 sierpnia 1953 w Połocku) – białoruski historyk i poeta, wiceprzewodniczący Białoruskiego PEN-Clubu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Włodzimierza Lenina (zakończone w 1975). Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. „Błakitny lichtar” («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i „Miławica” («Мілавіца», Mińsk).
Od 1976 do 1986 zatrudniony jako redaktor gazety „Chimik” («Хімік»). W 1986 przystąpił do Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. Od 1988 współpracował z wydawnictwem „Mastackaja litaratura” («Мастацкая літаратура»). W tym samym roku zaangażował się w działalność polityczną wstępując do Białoruskiego Frontu Ludowego, występując jednocześnie z KPZR. Od 1992 pozostawał członkiem Sejmu BFL. W 1997 nawiązał współpracę z redakcją „Krynicy” («Крыніца»).
Jest laureatem nagrody literackiej im. Franciszka Bahuszewicza przyznawanej przez Białoruski PEN-Club[1]. 26 marca 2010 został uhonorowany nagrodą Europejski Poeta Wolności[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty, ma dwóch synów Ramana i Bahdana. Należy do białoruskiej cerkwi greckokatolickiej.
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Добры дзень, мая Шыпшына, Mińsk 1986
- Асветніца з роду Ўсяслава, Mińsk 1989
- Там, за дзвярыма: Вершы ў прозa, Mińsk 1991
- Еўфрасіння Полацкая, Mińsk 1992
- Таямніцы полацкай гісторыі, Mińsk 1995
- Адкуль наш род, Mińsk 1996, Vilnius 2000
- Божая кароўка з Пятай авеню, Mińsk 1998
- Жыватворны сымбаль Бацькаўшчыны, Mińsk 1998
- (862—1818): Падзеі. Даты, Ілюстрацыі, Vilnius 2001
- Краіна Беларусь, Słowacja 2003
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda „Za wolność myśli” im. Wasila Bykaua – od Ruchu „Za Wolność” (26 sierpnia 2008, Białoruś)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Уладзімер Арлоў, litara.net [dostęp: 28 marca 2010 (biał.)
- ↑ KM, Уладзімір Арлоў атрымаў прэмію «Еўрапейскі паэт свабоды», nn.by z 26 marca 2010 (biał.); Europejski Poeta Wolności wybrany
- ↑ Рада Беларускае Народнае Рэспублікі. Гадавік за 2017, 2018 і 2019 гг.. radabnr.org, 2020. s. 18. [dostęp 2024-08-25]. (biał.).
- ↑ Siarhiej Nawumczyk: Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100. svaboda.org, 27 marca 2019. [dostęp 2024-08-25]. (biał.).
- ↑ Laureaty premii „Za swabodu dumki”. Radio Swaboda, 2008-06-26 22:44. [dostęp 2011-06-20]. (biał.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie Rodnyja wobrazy. rv-blr.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (biał.).
- Strona na Literackim radio (biał.)